با توجه به ماده 416 قانون مدنی هر یک از متعاملین اگر در معامله غبن فاحش داشته باشد بعد از علم به غبن می تواند معامله را فسخ کند و مطابق ماده 417 (اصلاحی 14/8/1370) همان قانون غبن در صورتی فاحش است که عرفا قابل مسامحه نباشد بنابراین آنچه مورد نظر قانون­گذار بوده و قانونا با عنایت به ماده 448 قانون مدنی قابل اسقاط شناخته شده غبن فاحش است و غبن به هر درجه­ای که باشد اگر عرفا قابل مسامحه نباشد برای مغبون ایجاد حق فسخ می­کند و اسقاط این حق خویش نیز فاقد منع قانونی است. نتیجتا چنانچه  هر یک از طرفین که ضمن انجام معامله خیار غبن را از خود ساقط نموده باشد بعد از انجام معامله نمی­تواند با استفاده از خیار غبن تقاضای فسخ معامله را بنماید./ت