با توجه به ماده 78 قانون اجرای احکام مدنی اموال توقیف شده به حافظ سپرده می­شود و طبق ماده 83 این قانون حافظ نسبت به اموال توقیف شده امین است و حق ندارد اموال توقیف شده را مورد استفاده قرار داده یا به کسی بدهد. از طرفی شرط تحقق ماده 663 قانون مجازات اسلامی 1375 آن است که شخص عالما در اشیاء و اموالی که توسط مقامات ذی­صلاح توقیف شده بدون اجازه دخالت یا تصرفی نماید که منافی با توقیف باشد و شرط تحقق ماده 674 قانون مجازات اسلامی 1375 آن است که امین مال را تصاحب تلف مفقود و یا استعمال نماید. از طرفی بزه موضوع ماده 663 همین قانون مجازات اسلامی 1375 نیاز به سوء­نیت خاص نداشته و صرف عمد در رفتار برای تحقق جرم در بخش رکن روانی کفایت می­کند. در حالی­که خیانت در امانت موضوع ماده 674 قانون یادشده نیازمند سوء­نیت خاص (قصد اضرار به مالک یا متصرف) می­باشد. بنابراین در صورتی­که حافظ یکی از رفتارهای ماده 674 قانون مجازات اسلامی 1375 را مرتکب نشده و فاقد سوء­نیت خاص باشد و تنها عمدا تصرف و یا دخالتی نماید که منافی توقیف باشد صرفا مشمول ماده 663 این قانون است و در صورتی که انجام یکی از رفتارهای مذکور در ماده 674 یادشده متضمن دخالت یا تصرف در اموال توقیفی نیز باشد و حافظ قصد ایراد ضرر به مالک یا متصرف مال نیز داشته باشد رفتار واحد واجد دو عنوان مجرمانه و مشمول ماده 131 قانون مجازات اسلامی 1392 است. در صورتی که یکی از رفتارهای مذکور در ماده 674 قانون مجازات اسلامی 1379 را که متضمن دخالت یا تصرف در اموال توقیفی است انجام داده ولیکن قصد ایراد ضرر به مالک یا متصرف را نداشته باشد تنها به مجازات جرم ماده 663 همین قانون محکوم می­گردد./ت