همان گونه که مستحضرید قانون گذار در ماده 17 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب 1394 مقرر داشته است «... شخصی را که با هدف فرار از پرداخت دین مرتکب تقصیر شده است تا موجب اعسار وی گردد با توجه به میزان بدهی نوع تقصیر متعدد و تکرار آن به مدت شش ماه تا دو سال به یک یا چند مورد از محرومیت های زیر محکوم می کند». با توجه به اصل تفسیر مضیق قوانین جزایی و ابهام حادث شده در این که مجازات تعیین شده در ماده 17 قانون مذکور نسبت به تقصیر کدام یک از افراد (خواهان دعوای اعسار یا گواهان تعرفه شده) قابل اعمال است خواهشمند است اعلام نظر فرمایید که مخاطب قانونگذار در متن ماده یادشده در عبارات «شخصی» و «وی» چه فرد یا افرادی است؟

ماده 17 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب 1394 ناظر به موردی است که دادگاه رسیدگی کننده به ادعای اعسار با وجودی که اعسار مدعی اعسار را احراز می کند اعسار وی را ناشی از ارتکاب تقصیری می¬داند که با هدف فرار از پرداخت دین انجام شده است؛ بدین لحاظ محرومیت های مندرج در این ماده را برای وی مورد حکم قرار می¬دهد؛ بنابراین منظور از شخصی که با هدف فرار از پرداخت دین مرتکب تقصیر شده است «مدعی اعسار» است.