1-مستفاد از بند الف ماده 24 قانون نحوه اجرای محکومیت­های مالی مصوب 1394 این است که تشخیص مستثنیات دین در خصوص منزل مسکونی متعلق به محکوم­علیه حسب شرایط بر اساس خصوصیات زمانی مکانی وضعیت اعاشه تاهل و عائله مندی و. .. محکوم­علیه تعیین می­شود و باید از سوی مرجع قضایی ذیربط مورد احراز قرار گیرد. 2-چنانچه منزل مسکونی محکوم علیه بیش از نیاز و شان عرفی او در حالت اعسارش باشد و مال دیگری از وی در دسترس نباشد باید برابر تبصره 1 ماده 24 قانون نحوه اجرای محکومیت­های مالی 1394 نسبت به فروش آن اقدام کرد و مازاد بر قیمت منزل مناسب عرفی را صرف تادیه دیون محکوم­علیه نمود. 3-در فرض سوال که محکوم­علیه مازاد منزل مسکونی را جهت وصول قسمتی از محکوم­به معرفی کرده است با توجه به اینکه منزل مسکونی جزو مستثنیات دین است تنها مازاد بر قیمت منزل مناسب عرفی صرف تادیه دیون وی می­گردد و امکان وصول کل محکوم­به از محل فروش منزل مسکونی نیست