بر اساس ماده 359 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 اثر رای به غابیین در دعوای غیر قابل تجزیه تسری پیدا می کند؛ آیا تسری ناظر به آثار مثبت در حق غابیین است یا اثر منفی را هم در بر می گیرد؟ برای مثال چنانچه دعوای فسخ معامله مطرح باشد (فسخ ناشی از ارث خیار) و در مرجع بدوی حکم بر فسخ معامله صادر شود و یکی از خواندگان (ورثه خیار) به آن رای تجدید نظرخواهی کند و رای در مرحله تجدید نظر تایید شود؛ آیا دیگر ورثه که با داشتن عذر موجه به رای بدوی اعتراض دارند می توانند تجدیدنظرخواهی مستقل کنند و یا از آن جا که رای تجدید نظر اول به زیان آن ها است و در حق غایبین موثر است باید به رای دادگاه تجدید نظر اعتراض ثالث کنند؟ توضیح آن که در رویه قضایی دو عقیده است؛ برخی معتقدند غایبین در دعوا فقط حق اعتراض ثالث به رای اول صادره از دادگاه تجدیدنظر را دارند؛ زیرا اثر رای به آن ها تعمیم یافته است و برای دعوای تجدید نظرخواهی دوم مطروحه برای برخی از ورثه باید قرار عدم استماع دعوا صادر شود؛ عده ای نیز معتقدند که اثر منفی رای به غایبین تسری نمی یابد؛ مانند اداره فضولی مال غیر و اثر مثبت در قانون نهفته است و تا مسیر عادی شکایت برای خواندگان باز است طرح شکایت فوق العاده (اعتراض ثالث) قابل استناد نیست؛ خواهشمند است نظر آن مرجع را در این خصوص اعلام فرمایید.

اولا مطابق مواد 308 359 و 404 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 آرایی که در مراحل واخواهی تجدید نظر و فرجام خواهی صادر می¬شود حسب مورد فقط نسبت به واخواه واخوانده تجدید نظرخواه و تجدید نظرخوانده و یا فرجام خواه و فرجام خوانده موثر است و شامل اشخاصی که واخواهی تجدید نظرخواهی و یا فرجام خواهی نکرده¬اند نمی شود؛ اما با توجه به قسمت اخیر مواد فوق الذکر در صورتی که رای صادره قابل تجزیه و تفکیک نباشد نسبت به اشخاصی که مشمول حکم صادره بوده؛ اما حسب مورد واخواهی تجدید نظرخواهی و یا فرجام خواهی نکرده¬اند تسری خواهد داشت. ثانیا مواد 308 359 و 404 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 نافی حق واخواهی تجدید نظرخواهی و فرجام خواهی اصحاب دعوا و تکلیف مرجع قضایی مبنی بر رسیدگی به آن و صدور حکم مقتضی نیست؛ بلکه صرفا در راستای انتفاع ایشان از رای غیر قابل تجزیه صادره است.