اولا: ممنوعیت مقرر دربند ت ماده 47 قانون مجازات اسلامی 1392 در خصوص تعویق و تعلیق مجازات صرفا شامل قاچاق مواد مخدر و روان گردان است و با توجه به تصریح ماده 17 قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر الحاقی 1389 منظور از قاچاق وارد کردن این مواد به کشور یا خارج کردن آن از کشور است و به جرائم حمل و نگهداری اختفاء مواد مخدر و یا روان گردان در داخل کشور تسری ندارد. ثانیا- مقنن در ذیل تبصره ماده واحده الحاقی مورخ 12/7/1396 به قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر در مورد جرائم موضوع این قانون که مجازات حبس بیش از پنج سال دارد مقرر نموده است "درصورتی که حکم به مجازات بیش از حداقل مجازات قانونی صادر شود دادگاه می تواند بخشی از مجازات حبس را پس از گذراندن حداقل مجازات قانونی به مدت پنج تا ده سال تعلیق کند" حکم خاص مقرر در این تبصره در مواردی که مغایر مواد 46 و 47 (بند ت) قانون مجازات اسلامی 1392 است درخصوص جرایم موضوع این تبصره اعمال می شود بنابراین درخصوص تعلیق موضوع ذیل این تبصره اولا درجه جرم ملاک نمی باشد. ثانیا از نظر مدت گذراندن مجازات گذراندن حداقل مجازات حبس ملاک می باشد. ثالثا از نظر مدت تعلیق اجرای مجازات حبس به مدت پنج تا ده سال تعلیق می شود. رابعا عمده بودن مواد مخدر مانع تعلیق اجرای مجازات نیست اما سایر شرایط و ساز و کارهای مربوط به تعلیق اجرای مجازات که تبصره مزبور درخصوص آن ساکت است تابع عمومات قانون مجازات اسلامی 1392 است.