1-برابر ماده 10 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 بزه دیده شخصی است که از وقوع جرم متحمل ضرر و زیان می گردد و چنانچه تعقیب مرتکب را درخواست کند شاکی نامیده می شود در جرائم منافی عفت به ویژه روابط نامشروع از طریق تماس تلفنی ارسال پیامک یا فضای مجازی برخی زنان اقدام به شکایت کیفری بر علیه شوهران خود می نمایند که موضوع در امر رسیدگی مورد اختلاف قضات قرار گرفته برخی برای زنان چنین حقی قائل نیستند و برخی این حق را قائل هستند با توجه به مراتب مذکور و ماده 10 قانون مارالذکر و توجها به آیه شریفه الرجال قوامون علی انساء. . (آیه 34 سوره مبارکه نساء) آیا حق شکایت کیفری در چنین مواردی که معمولا تحقیق نیز در آنها اصولا ممنوع است برای زنان وجود دارد یا خیر؟ به عبارت دیگر آیا زن شاکی خصوصی محسوب می شود که با شکایت وی بتوان تحقیقات را شروع نمود؟ 2-طبق ماده 619 ق.م.ا بخش تعزیرات مصوب 1375 تعرض به زنان واطفال در اماکن عمومی یا معابر جرم انگاری شده است و چون لفظ زنان و اطفال مطلق ذکر شده است چنانچه شخصی متعرض زن یا طفل خود در اماکن یا معابر شود قابل پیگیرد خواهد بود یا خیر؟

تحقق جرم موضوع ماده 619 قانون مجازات اسلامی 1375 دائر مدار «قصد مرتکب» است؛ لذا در فرض سوال چنانچه بر دادگاه محرز شود که شوهر نیز به قصد مزاحمت نسبت به همسر خود در اماکن عمومی یا معابر اقدام به تعرض نسبت به وی شده باشد مشمول مجازات مقرر در ماده مذکور خواهد بود و تشخیص این امر به عهده قاضی رسیدگی کننده به موضوع است. بدیهی است اقدامات معموله از جانب پدر نسبت به فرزند صغیر خود که جنبه تربیتی دارد از شمول ماده مذکور خارج است.