نظریه مشورتی شماره 7/97/444

نظریه مشورتی شماره 7/97/444

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 7/97/444


شماره نظریه:
7/97/444

شماره پرونده:
96-186/1-2424

تاریخ نظریه:
1397/03/12

استعلام
در پرونده جزایی مطروحه در این شعبه و شهرستان شاکیه مدعی است که در یکی از روستاهای شهرستان و در محل سکونت خود در حال عبور از داخل روستا و به سمت منزل خود بوده است. شب هنگام بوده است و هوا نیز تاریک که در حین عبور یک قلاده سگ به او حمله و وی را از ناحیه پا دچار جراحت شدید می نماید. شاکیه اقدام به طرح شکایت از مشتکی عنه فعلی به جهت عدم مراقبت و مواظبت از حیوان درنده (یک قلاده سگ) می نماید و در جهت اثبات ادعای خود علاوه بر ارائه گواهی پزشکی قانونی (که در گواهی به ورود آسیب توسط حیوان اشاره شده است) دلیلی دیگر ارائه نداده است و پرونده با کیفرخواست به این شعبه ارسال گردیده است. در جلسه رسیدگی به موضوع مورد ادعای شاکیه که بر منوال سابق شکایت خود را طرح نموده است مشتکی عنه مدعی است که سگ های متعددی در روستا وجود دارد و در زمان حضور اهالی محل بر بالین شاکیه سگ های متعددی از جمله سگ متعلق به مشتکی عنه در محل بوده اند و مشتکی عنه مدعی است که قسم یاد می کند که حیوان متعلق به وی این عمل را بر شاکیه وارد ننموده است و شاکیه به جهت خصومت قبلی با وی این ادعا را مطرح نموده است. حال با توجه به اینکه در صورت ورود جنایت به شخص و حصول و وجود شرایط لوث و فقدان ادله دیگر غیر از سوگند منکر (که در پرونده مطروحه نیز این شرایط فراهم است) و در اجرای ماده 456 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 که در این صورت شرایط برگزاری مراسم قسامه و به تناسب جراحات حادثه وجود دارد و فراهم می باشد لطفا راهنمایی و ارشاد فرمایید که: با توجه به عبارات مندرج در ماده 456 قانون اخیرالذکر آیا علاوه بر جنایت بالمباشره در مورد تسبیب در جنایت (که موضوع مطروحه از موارد نسبیت در جنایت است) این مقرره قانونی و برگزاری مراسم قسامه محمل قانونی داشته و امکان اجرای آن وجود دارد یا خیر؟ و اگر محمل قانونی و محل اجرای آن وجود ندارد نحوه اقدام و تصمیم در خصوص پرونده به چه نحو می باشد و در خصوص موضوع مطروحه روش جبران خسارت شاکیه به چه نحو می باشد؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
برابر ماده 289 قانون مجازات اسلامی 1392 جنایت بر نفس به سه قسم عمدی شبه عمدی و خطای محض تقسیم شده است و مطابق ماده 312 همان قانون جنایات علاوه بر طرق مقرر در کتاب اول از طریق قسامه نیز ثابت می شوند. با توجه به اینکه دیه برابر ماده 448 قانون یادشده مال معینی است که به سبب جنایت غیرعمدی به نفس و عضو. .. مقرر شده است و برابر ماده 492 همان قانون جنایت در صورتی موجب قصاص یا دیه است که نتیجه حاصله مستند به رفتار مرتکب باشد؛ اعم از آنکه به نحو مباشرت یا به تسبیب یا به اجتماع آن ها انجام شود در نتیجه صرف نظر از مورد ذکر شده در سوال به طور کلی اثبات جنایت غیرعمدی که ناشی از تسبیب باشد در صورت تحقق سایر شرایط با قسامه امکان پذیر است.

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 456 ـ در جنایت بر اعضاء و منافع اعم از عمدی و غیرعمدی درصورت لوث و فقدان ادله دیگر غیر از سوگند منکر مجنی علیه می تواند با اقامه قسامه به شرح زیر جنایت مورد ادعاء را اثبات و دیه آن را مطالبه کند. لکن حق قصاص با آن ثابت نمی شود. الف ـ شش قسم در جنایتی که دیه آن به مقدار دیه کامل است. ب ـ پنج قسم در جنایتی که دیه آن پنج ششم دیه کامل است. پ ـ چهار قسم در جنایتی که دیه آن دو سوم دیه کامل است. ت ـ سه قسم در جنایتی که دیه آن یک دوم دیه کامل است. ث ـ دو قسم در جنایتی که دیه آن یک سوم دیه کامل است. ج ـ یک قسم در جنایتی که دیه آن یک ششم دیه کامل یا کمتر از آن است. تبصره 1 ـ در مورد هر یک از بندهای فوق در صورت نبودن نفرات لازم مجنی علیه خواه مرد باشد خواه زن می تواند به همان اندازه قسم را تکرار کند. تبصره 2 ـ در هر یک از موارد فوق چنانچه مقدار دیه بیش از مقدار مقرر در آن بند و کمتر از مقدار مقرر در بند قبلی باشد رعایت نصاب بیشتر لازم است.

مشاهده ماده 456 قانون مجازات اسلامی

ماده 289 ـ جنایت بر نفس عضو و منفعت بر سه قسم عمدی شبه عمدی و خطای محض است.

مشاهده ماده 289 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM