عبارت «تعیین مشخصات طرفین» در ماده 457 قانون آئین دادرسی کیفری 1392 منصرف از فرض سوال است که دادگاه بدوی در رای صادره به مشخصات یکی از متهمان هیچ اشاره ای ندارد و در حقیقت حکمی علیه یک نفر از متهمان (که نام وی در دادنامه صادره نیامده است) صادر نشده است تا موجبات قابلیت تجدید نظر خواهی دادنامه محکومیت نسبت به وی فراهم آید و لکن این امر ملازمه با عدم ایجاد حق تجدید نظر نسبت به متهمی که حکم محکومیت در مورد وی صادر شده است و یا ایجاد مانع در روند دادرسی مرحله تجدیدنظر نسبت به وی نمی گردد و لذا دادگاه تجدید نظر مطابق قواعد عام حاکم بر رسیدگی در مرحله تجدید نظر و از جمله مواد 433 و 435 قانون آئین دادرسی کیفری 1392 تنها نسبت به تجدید نظرخواهی محکوم علیه مزبور رسیدگی و رای مقتضی را صادر می نماید و نسبت به متهم دیگر که اساسا رای در مورد وی صادر نشده است تذکر لازم به دادگاه بدوی داده تا اقدام مقتضی را معمول دارد.