1تا 6- مطابق ماده 2 قانون جنگلها و مراتع مصوب 1341 اعم از اینکه سند مالکیت به نام دولت صادر شده یا اساسا سند مالکیتی به نام دولت صادر نشده باشد متعلق به دولت است قوانین بعدی و
رای وحدت رویه سال 84 نیز دلالت بر وجود بقای مقررات فوق می¬نماید در تمام جنگلها و مراتع چنانچه بر اثر سقوط درخت یا وزش باد و شکستن سر شاخه ودرختها و سایر مواردی که در سوالهای 1تا 6 مطرح شده است چنانچه آسیب¬ جسمی یا فوت ناشی از بی احتیاطی بی مبالاتی ورود به جنگل و مرتع بدون ضرورت و یا ورود به مناطق ممنوعه و.... بوده باشد پذیرش مسئولیت دولت با عنایت به مقررات موجود از جمله قانون شکار و صید مصوب 1364 و اصلاحات والحاقات بعدی و آئین نامه اجرائی آن قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست مصوب 1353 با اصلاحات و الحاقات بعدی ممکن نیست همچنین چنانچه ورود
خسارت جسمانی و فوت مستند به عمل دولت نبوده و یا ناشی از حوادث قهری از جمله سیل وزلزله وباد وباران و صاعقه وامثال آن باشد شناسائی مسئولیت دولت قانونی نخواهد بود. در سایر موارد دولت مسئول جبران
خسارت زیانهای وارده خواهد بود ضمنا در کلیه موارد مورد سوال مسئولیت کیفری دولت منتفی خواهد بود. در مورد پارکهای جنگلی تحت مدیریت شهرداری چنانچه خسارتی اعم از جانی و یا جسمی وارد شود در مواردی که مسئولیت متوجه شخص نباشد شهرداری مسئول خواهد بود همچنین است در مواردی که جنگل و مرتع به موجب مقررات قانونی در اختیار اشخاص قرار دارد دولت مسئولیتی نخواهد داشت مسئولیت متوجه شخصی خواهد بود که جنگل و مراتع را در اختیار دارد. 7- ورود زیانهای وارده در حریم جاده وراه با توجه به آنچه در بندهای 1تا6 گفته شد با ذکر دو مطلب بر حسب مورد با سازمان منابع طبیعی یا وزارت راه و شهرسازی خواهد بود. نخست آنکه قوه قاهره به تنهایی موجب ورود زیان اعم از فوت و صدمه جسمی و
خسارت باشد هیچ کس مسئول نخواهد بود. دوم اینکه صدمه وارده هم ناشی از قوه قاهره باشد و هم ناشی از تقصیر دولت که در این صورت دولت مسئول خواهد بود در تمام موارد ذکر شده در بندهای 1تا7 تشخیص مسئولیت دولت یا شهرداری با توجه به مراتب فوق به عهده قاضی رسیدگی کننده خواهد بود.