با توجه به فلسفه حمایتی ماده 631 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و اینکه پرداخت دیه از طرف یگان با وصف صدور قرار منع تعقیب در مورد ماموران نیز پیش بینی شده است بنابراین پرداخت دیه منوط به وقوع جرایم قتل و ایراد ضرب و جرح نیست و در مواردی که فوت یا صدمه جسمانی در اجرای وظایف و ماموریت های نظامی واقع شده باشد مانند فوت در زمان آموزش های نظامی یا پرتاب شدن از ارتفاع در زمان آموزش رزم شبانه اعمال ماده 631 قانون فوق الذکر بلامانع است اما درصورتی که فوت حین خدمت عادی بوده و ارتباطی با وظایف و ماموریت های نظامی نداشته باشد مانند بروز سکته قلبی یا مغزی در زمان حضور شخص نظامی در یگان مورد از شمول ماده 631 قانون فوق الذکر خارج است.