اثر طلاق در استرداد هدایای طرفین ازدواج به یکدیگر چیست؟

با توجه به صراحت ماده 1037 قانون مدنی و نیز مستفاد از مفهوم مخالف این ماده و توجه به ماده 801 قانون مدنی تحلیل دوم ابرازی اتفاق نظر قضات دادگستری نور مورد تایید است.

با توجه به ماده 1037 قانون مدنی ایران که مقرر می دارد: «هریک از نامزدها می تواند در صورت به هم خوردن وصلت منظور هدایایی را که به طرف دیگر یا ابوین او برای وصلت منظور داده است مطالبه کند اگر عین هدایا موجود نباشد مستحق قیمت هدایایی خواهد بود که عادتا نگاه داشته می شود مگر این که آن هدایا بدون تقصیر طرف دیگر تلف شده باشد» مشخص می شود که استرداد هدایا در دوره نامزدی از نظر قانون در صورتی که رابطه نامزدی و «عده نکاح» منتهی به ازدواج نشود با مشکلی مواجه است اما ممکن است بحث اساسی این باشد که طلاق که فاسخ عقد نکاح مقدم است مستقلا و مستقیما چه اثری در استرداد هدایای طرفین دارد آیا تقاضای طلاق توسط مرد و یا زن در عین حال تلویحا به منزله تقاضای استرداد اشیا و هدایایی است که قبل از ازدواج و یا پس از آن طرفین به یکدیگر تحویل داده اند یا این که هیچ گونه برداشت ضمنی و تلویحی نمی توان از تقاضای طلاق کرده بلکه باید چنین عقیده داشته باشیم که ضرورت دارد استرداد هدایا جهیزیه مستقلا طرح و به دادگاه تسلیم شود.