نشست قضایی شماره 1398-6440

نشست قضایی شماره 1398-6440

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره 1398-6440


کد نشست:
1398-6440

تاریخ برگزاری:
1397/04/28

برگزار شده توسط:
استان فارس/ شهر استهبان

موضوع:
قابلیت طرح دعوی اثبات جعلیت سند به صورت مستقل و ابتدائی

پرسش:
آیا طرح دعوی اثبات جعلیت سند به صورت ابتدایی و مستقل امکان پذیر و قابل استماع است؟

نظر هیئت عالی:
طرح دعوی دایر بر ادعای جعلی بودن سند به طور مستقل و ابتدایی قابلیت استماع و رسیدگی دارد؛ لیکن عنوان خواسته باید طوری طرح و بیان شود که در صورت صدور حکم آثار حقوقی و قانونی بر آن مترتب شود؛ مثلا تحت عنوان «تقاضای صدور حکم به ابطال سند مجعول»؛ ضمنا قانونگذار در بند 6 ماده 426 ق.آ.د.م در مورد اعاده دادرسی نیز اجازه طرح چنین دعوی را داده است.

نظر اکثریت:
رسیدگی دادگاه به اصالت یا جعلیت سند هنگامی است که در دعوایی سند به عنوان دلیل منتسب به طرف مقابل ارایه شده باشد و کسی که سند به وی منتسب شده است نسبت به سند ادعای جعل نموده باشد و در واقع به عنوان دفاع به اصالت سند تعرض کند؛ بنابراین تا زمانی که سندی از سوی خواندگان جهت اثبات حقی ارایه نگردد ادعای جعل نسبت به اسنادی که در آینده ممکن است ابراز گردد پذیرفته نخواهد بود و از طرفی نظر به صراحت ماده 219 قانون آیین دادرسی مدنی مبنی بر اینکه دادگاه به ادعای جعلیت بعد از صدور رای ترتیب اثر نمی دهد طرح این دعوا بعد از صدور حکم نسبت به سندی که طرف مقابل به عنوان مستند دعوی خویش ارایه داده است قابل استماع نمی باشد.

نظر اقلیت:
طرح دعوی اثبات جعلیت سند به صورت مستقل قابل استماع است؛ چرا که منعی جهت پذیرش آن موجود نمی باشد همانطور که مدعی جعلیت سند می تواند در رابطه با موضوع شکایت کیفری تحت عنوان جعل مطرح نماید امکان طرح دعوی حقوقی را نیز دارد و چه بسا در مورد جعل سند به دلیل شمول مرور زمان در شکایت کیفری قرار موقوفی تعقیب صادر شود که در این حالت تنها راه ممکن طرح دعوی حقوقی اثبات جعلیت جهت جلوگیری از استفاده از سند در آینده توسط جاعل سند و دارنده می باشد و یا اینکه ممکن است دارنده یا جاعل سند از آن در غیر محکمه دادگستری استفاده کند که در این مورد نیز جهت منع بهره برداری از سند در اداره یا نهاد دیگر چاره ای جز طرح مستقل و ابتدایی دعوی اثبات جعلیت وجود ندارد.

مبحث:
آیین دادرسی مدنی

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 219 - عقودی که بر طبق قانون واقع شده باشد بین متعاملین و قائم مقام آن ها لازم الاتباع است مگر این که به رضای طرفین اقاله یا به علت قانونی فسخ شود.

مشاهده ماده 219 قانون مدنی

ماده 426 - نسبت به احکامی که قطعیت یافته ممکن است به جهات ذیل درخواست اعاده دادرسی شود: 1 - موضوع حکم مورد ادعای خواهان نبوده باشد. 2 - حکم به میزان بیشتر از خواسته صادر شده باشد. 3 - وجود تضاد در مفاد یک حکم که ناشی از استناد به اصول یا به مواد متضاد باشد. 4 - حکم صادره با حکم دیگری در خصوص همان دعوا و اصحاب آن که قبلا" توسط همان دادگاه صادر شده است متضاد باشد بدون آنکه سبب قانونی موجب این مغایرت باشد. 5 - طرف مقابل درخواست کننده اعاده دادرسی حیله و تقلبی به کار برده که در حکم دادگاه موثر بوده است. 6 - حکم دادگاه مستند به اسنادی بوده که پس از صدور حکم جعلی بودن آنها ثابت شده باشد. 7 - پس از صدور حکم اسناد و مدارکی به دست آید که دلیل حقانیت درخواست کننده اعاده دادرسی باشد و ثابت شود اسناد و مدارک یادشده در جریان دادرسی مکتوم بوده و دراختیار متقاضی نبوده است.

مشاهده ماده 426 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

ماده 219 - ادعای جعلیت نسبت به اسناد و مدارک ارائه شده باید برابر ماده (217) این قانون با ذکر دلیل اقامه شود مگر اینکه دلیل ادعای جعلیت بعد از موعد مقرر و قبل از صدور رای یافت شده باشد درغیر این صورت دادگاه به آن ترتیب اثر نمی دهد.

مشاهده ماده 219 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM