هرگاه شخص ثالثی در موضوع دادرسی اصحاب دعوای اصلی برای خود حقی قایل باشد می تواند تا زمانی که دادرسی خاتمه نیافته در دعوا وارد شود و این ورود بر حسب مقررات قانونی از نظر آیین دادرسی مدنی تابع دعوای اصلی است. لذا خواسته همان مبلغی است که خواهان دعوای اصلی تعیین و خوانده هم به آن اعتراض نکرده و لذا وارد ثالث معادل خواسته حقوق خود را مطالبه می کند و بیشتر از این خواسته تقاضا و درخواستی ندارد. مثلا شخص دادخواستی علیه دیگری به خواسته
خلع ید مطرح می کند شخص ثالثی خود را مالک ملک می داند و برای استیفای خود در دعوا وارد می شود. غرض وی و اجازه قا نونگذار برای این ورود این است که از حکم صادره در دعوای اصلی دچار خسارتی نشود. بدیهی است در صورت ختم دادرسی باب طرح دعوا به عنوان معترض ثالث وجود دارد و به هرتقدیر موضوع خواسته منتفی است و ارزش خواسته تابع دادخواست اصلی است و اضافه کردن خواسته تاثیری در مطالبه حقوق متصوره شخص ثالث ندارد.