نشست قضایی شماره 1397-1751

نشست قضایی شماره 1397-1751

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره 1397-1751


کد نشست:
1397-1751

تاریخ برگزاری:
1396/12/03

برگزار شده توسط:
استان آذربایجان شرقی/ شهر بستان آباد

موضوع:
صلاحیت مرجع رسیدگی به جرم مزاحمت

پرسش:
بزه ایجاد مزاحمت برای بانوان و اطفال مطرح در ماده ی 619 قانون تعزیرات در صلاحیت دادگاه محل است یا دادسرای محل وقوع جرم؟ کدام مرجع تحقیقات مقدماتی را انجام خواهد داد؟

نظر هیئت عالی:
برای تعیین درجه مجازات درمواردی که قانونا دارای مجازات متعدد اعم از تخییری یا غیر تخییری است هریک از مجازات ها بر اساس شاخص های ماده 19و تبصره های آن درجه بندی می شود. بالاترین درجه مجازات ملاک صلاحیت خواهد بود در مانحن فیه با توجه به مجازات شلاق مرقوم در ماده 619 قانون مجازات اسلامی بزه مزاحمت بانوان و اطفال چون درجه 6 محسوب میگردد لهذا بنا بر قاعده لازم الطرح در دادسرای محل وقوع جرم است.نتیجتا نظریه اتفاقی مورد تایید می باشد.

نظر اتفاقی:
کلیه همکاران معتقدند بر اینکه با توجه به مجازات مطرح در ماده ی 619 قانون تعزیرات (حبس از دو تا شش ماه و تا 74 ضربه شلاق ) نظر به اینکه حسب ماده ی 19 و تبصره 3 آن از قانون مجازات اسلامی که بیان می دارد؛ در صورت تعدد مجازات مجازات شدید تر ملاک است و در ما نحن فیه مجازات شلاق تا 74 ضربه در درجه شش قرار می گیرد فلذا دادرسرای محل وقوع جرم صلاحیت رسیدگی و انجام تحقیقات مقدماتی را دارد و رای وحدت رویه در خصوص توام بودن مجازات حبس با جزای نقدی می باشد و شامل این مورد نمی شود.

مبحث:
آیین دادرسی کیفری

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 19 ـ مجازات های تعزیری به هشت درجه تقسیم می شود: درجه 1 ـ حبس بیش از بیست و پنج سال ـ جزای نقدی بیش از یک میلیارد (1.000.000.000) ریال ـ مصادره کل اموال ـ انحلال شخص حقوقی درجه 2 ـ حبس بیش از پانزده تا بیست و پنج سال ـ جزای نقدی بیش از پانصد و پنجاه میلیون (550.000.000) ریال تا یک میلیارد (1.000.000.000) ریال درجه 3 ـ حبس بیش از ده تا پانزده سال ـ جزای نقدی بیش از سیصد و شصت میلیون (360.000.000) ریال تا پانصد و پنجاه میلیون (550.000.000) ریال درجه 4 ـ حبس بیش از پنج تا ده سال ـ جزای نقدی بیش از یکصد و هشتاد میلیون (180.000.000) ریال تا سیصد و شصت میلیون (360.000.000) ریال ـ انفصال دائم از خدمات دولتی و عمومی درجه 5 ـ حبس بیش از دو تا پنج سال ـ جزای نقدی بیش از هشتاد میلیون (80.000.000) ریال تا یکصد و هشتاد میلیون (180.000.000)ریال ـ محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از پنج تا پانزده سال ـ ممنوعیت دائم از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی ـ ممنوعیت دائم از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی درجه 6 ـ حبس بیش از شش ماه تا دو سال ـ جزای نقدی بیش از بیست میلیون (20.000.000) ریال تا هشتاد میلیون (80.000.000) ریال ـ شلاق از سی و یک تا هفتاد و چهار ضربه و تا نود و نه ضربه در جرایم منافی عفت ـ محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از شش ماه تا پنج سال ـ انتشار حکم قطعی در رسانه ها ـ ممنوعیت از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال ـ ممنوعیت از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال ـ ممنوعیت از اصدار برخی از اسناد تجاری توسط اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال درجه 7 ـ حبس از نود و یک روز تا شش ماه ـ جزای نقدی بیش از ده میلیون (10.000.000) ریال تا بیست میلیون (20.000.000) ریال ـ شلاق از یازده تا سی ضربه ـ محرومیت از حقوق اجتماعی تا شش ماه درجه 8 ـ حبس تا سه ماه ـ جزای نقدی تا ده میلیون (10.000.000) ریال ـ شلاق تا ده ضربه تبصره 1 ـ موارد محرومیت از حقوق اجتماعی همان است که در مجازات های تبعی ذکر شده است. تبصره 2 ـ مجازاتی که حداقل آن منطبق بر یکی از درجات فوق و حداکثر آن منطبق با درجه بالاتر باشد از درجه بالاتر محسوب می شود. تبصره 3 ـ در صورت تعدد مجازات ها مجازات شدیدتر و درصورت عدم امکان تشخیص مجازات شدیدتر مجازات حبس ملاک است. همچنین اگر مجازاتی با هیچ یک از بندهای هشت گانه این ماده مطابقت نداشته باشد مجازات درجه هفت محسوب می شود. تبصره 4 ـ مقررات این ماده و تبصره های آن تنها جهت تعیین درجه مجازات است و تاثیری در میزان حداقل و حداکثر مجازات های مقرر در قوانین جاری ندارد. تبصره 5 ـ ضبط اشیاء و اموالی که در ارتکاب جرم به کار رفته یا مقصود از آن به کارگیری در ارتکاب جرم بوده است از شمول این ماده و بند (ب) ماده (20) خارج و در مورد آنها برابر ماده (215) این قانون عمل خواهد شد. در هر مورد که حکم به مصادره اموال صادر می شود باید هزینه های متعارف زندگی محکوم و افراد تحت تکفل او مستثنی شود.

مشاهده ماده 19 قانون مجازات اسلامی

ماده 619 ـ در میزان دیه تفاوتی میان دندان هایی که رنگ های گوناگون دارند وجود ندارد و اگر دندانی در اثر جنایت سیاه شود و نیفتد دیه آن دوسوم دیه همان دندان است و دیه دندانی که قبلا سیاه شده است یک سوم دیه همان دندان است. تبصره ـ در تغییر رنگ دندان بدون آنکه سیاه شود یا منفعت آن از بین برود ارش ثابت است و اگر پس از آن شخصی دندان مزبور را بکند باید دیه کامل همان دندان را بدهد.

مشاهده ماده 619 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM