با توجه به مفاد ماده 85 قانون آیین دادرس کیفری مصوب 1392 و تبصره های ذیل مفاد 36 از قانون بیمه اجباری اشخاص ثالث مصوب 1395 و نظریه مشورتی شماره 3080/96/7 مورخ 14/12/1396 در خصوص موضوعات ذیل اعلام نظر فرمایید:

همانگونه که در نظریه اتفاقی به نحو تفصیل آمده است تبصره ذیل ماده 85 قانون آیین دادرسی کیفری به مواردی که بیت المال تکلیف به پرداخت دیه دارد منحصر نمی شود؛ تمام مواردی که باید نسبت به دیه تعیین تکلیف گردد را شامل می گردد.

در خصوص قسمت الف با عنایت به تبصره ی 1 ماده ی 85 و قید (اما باید نسبت به پرداخت دیه تعیین تکلیف شود) مشخص است که تبصره موضوع ماده را عمومیت به تمامی مواردی که باید نسبت به دیه تعیین تکلیف شود داده است و نمی توان گفت که تبصره نیز فقط در خصوص مواردی است که دیه باید از طریق بیت المال پرداخت شود زیرا در آن صورت قید مذکور اشتباه است و در پاسخ به این سوال که طبق ماده ی 36 قانون بیمه ی اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه بیمه مکلف به پرداخت می باشد اولا؛ در ذیل ماده مذکور اعلام شده است بیمه گر و صندوق می تواند با تکمیل موارد مذکور دیه را پرداخت کند و ثانیا مورد مذکور در جایی است که اولیای دم و یا قایم مقام متوفی و یا مسبب حادثه این امر را از بیمه تقاضا نماید و این اشخاص می توانند راسا به بیمه گر و صندوق مراجعه نکنند و امور مذکور را از طریق دادگستری پیگیری نمایند و در ذیل تبصره نیز قید شده است که بیمه می تواند پرداخت را منوط به صدور رای از جانب دادگاه نماید و در حقیقت این موضوع بدین معناست که اشخاص در پرونده های موضوع قانون بیمه ی اجباری شخص ثالث می تواند با تهیه مدارک لازمه بدون طرح شکایت نسبت به مراجعه به صندوق و شرکت بیمه گر مراجعه نمایند که این امر در تبصره ی دو ماده ی 7 تصویب نامه ی هیات وزیران در خصوص مدارک مورد نیاز جهت دریافت خسارات بدنی به شماره ی ه53636ت/58666 مورخ 16/5/96 قید شده است (اجرای این ماده نافی حق مراجعه ی مستقیم زیان دیده یا راننده ی مسبب حادثه یا ذی نفع یا نماینده ی قانونی هر یک از آنها به مرجع قضایی یا سایر مراجع صلاحیت دار و طرح دعوی علیه بیمه گر یا صندوق نخواهد بود) و در این خصوص نظریه ی مشورتی مذکور نیز موید این مطلب می باشد.