نشست قضایی شماره

نشست قضایی شماره

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره


کد نشست:

تاریخ برگزاری:
1388/06/02

برگزار شده توسط:
استان لرستان/ شهر خرم آباد

موضوع:
تکلیف دادگاه در خصوص دادن مهلت به محکوم علیه برای تادیه وجه برات در صورت عدم رضایت صاحب برات

پرسش:
طبق ماده 309 قانون تجارت مقررات راجع به برات در مورد سفته نیز لازم الرعایه است و از طرفی طبق ماده 269 همین قانون محاکم نمی توانند بدون رضایت صاحب برات برای تادیه وجه برات مهلتی بدهند حال در مواردی که محکوم علیه تقاضای تقسیط محکوم به را دارد و محکوم له به تقسیط محکوم به رضایت ندارد و تقسیط را خلاف مواد 309 و 269 قانون تجارت می داند و تقاضای رد دعوای تقسیط محکوم به را دارد آیا دادگاه می تواند حکم به تقسیط صادر کند؟

نظر هیئت عالی:
ماده 269 قانون تجارت در حین دادرسی مربوط لازم الرعایه است و دادگاه نمی¬تواند بدون رضایت صاحب سند برای تادیه آن مهلتی قرار دهد. لیکن چنان چه حکم قطعی بر پرداخت صادر شده و محکوم علیه به استناد ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب 1377 و قانون اعسار مصوب سال 1313 ادعای اعسار از پرداخت محکوم به را بنماید این ادعا دعوای مستقلی است که محکمه باید نسبت به آن رسیدگی و اتخاذ تصمیم ماهوی نماید. با تذکر این که در مانحن فیه ماده 277 قانون مدنی استنادی در نظر اکثریت ارتباطی با موضوع اعسار از محکوم به ندارد. بنابراین نظر اکثریت تایید می شود.

نظر اکثریت:
عدم اعطای مهلت موضوع ماده 269 قانون تجارت مربوط به قبل از صدور حکم می باشد ولی زمانی که حکم صادر شد و محکوم علیه مدعی اعسار گردید دادگاه می¬تواند به استناد ماده 277 قانون مدنی نسبت به این موضوع رسیدگی و حکم مقتضی صادر کند.

نظر اقلیت:
با توجه به این که مقررات قانون تجارت در خصوص امور تجاری و تاجر است و تاجر هم معسر نیست باید قایل به تفکیک شد. اگر محکوم علیه تاجر باشد نمی¬توان حکم به تقسیط صادر کرد ولی اگر محکوم علیه تاجر نباشد می¬توان حکم به اعسار و تقسیط صادر نمود.

مبحث:
قانون مدنی

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 309 ـ تمام مقررات راجع به بروات تجارتی ( از مبحث چهارم الی آخر فصل اول این باب) در مورد فته طلب نیز لازم الرعایه است.

مشاهده ماده 309 قانون تجارت

ماده 269 ـ محاکم نمی توانند بدون رضایت صاحب برات برای تادیه وجه برات مهلتی بدهند.

مشاهده ماده 269 قانون تجارت

ماده 277 - متعهد نمی تواند متعهدله را مجبور به قبول قسمتی از موضوع تعهد نماید ولی حاکم می تواند نظر به وضعیت مدیون مهلت عادله یا قرار اقساط دهد.

مشاهده ماده 277 قانون مدنی

ماده 3ـ اگر استیفای محکوم به از طرق مذکور در این قانون ممکن نگردد محکوم علیه به تقاضای محکوم له تا زمان اجرای حکم یا پذیرفته شدن ادعای اعسار او یا جلب رضایت محکوم له حبس می شود. چنانچه محکوم علیه تا سی روز پس از ابلاغ اجرائیه ضمن ارائه صورت کلیه اموال خود دعوای اعسار خویش را اقامه کرده باشد حبس نمی شود مگر اینکه دعوای اعسار مسترد یا به موجب حکم قطعی رد شود. تبصره 1ـ چنانچه محکوم علیه خارج از مهلت مقرر در این ماده ضمن ارائه صورت کلیه اموال خود دعوای اعسار خود را اقامه کند هرگاه محکوم له آزادی وی را بدون اخذ تامین بپذیرد یا محکوم علیه به تشخیص دادگاه کفیل یا وثیقه معتبر و معادل محکوم به ارائه نماید دادگاه با صدور قرار قبولی وثیقه یا کفیل تا روشن شدن وضعیت اعسار از حبس محکوم علیه خودداری و در صورت حبس او را آزاد می کند. در صورت رد دعوای اعسار به موجب حکم قطعی به کفیل یا وثیقه گذار ابلاغ می شود که ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ واقعی نسبت به تسلیم محکوم علیه اقدام کند. در صورت عدم تسلیم ظرف مهلت مذکور حسب مورد به دستور دادستان یا رئیس دادگاهی که حکم تحت نظر آن اجراء می شود نسبت به استیفای محکوم به و هزینه های اجرائی از محل وثیقه یا وجه الکفاله اقدام می شود. در این مورد دستور دادگاه ظرف مهلت ده روز پس از ابلاغ واقعی قابل اعتراض در دادگاه تجدیدنظر است. نحوه صدور قرارهای تامینی مزبور مقررات اعتراض نسبت به دستور دادستان و سایر مقررات مربوط به این دستورها تابع قانون آیین دادرسی کیفری است. تبصره 2ـ مقررات راجع به تعویق و موانع اجرای مجازات حبس در خصوص کسانی که به استناد این ماده حبس می شوند نیز مجری است.

مشاهده ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM