تردید قاضی میان خیانت در امانت و فروش مال غیر

با توجه به بند «الف» ماده 45 الحاقی قانون مبارزه با مواد مخدر که بیان داشته مواردی که مباشر جرم و یا حداقل یکی از شرکا حین ارتکاب جرم سلاح کشیده یا به قصد مقابله با ماموران سلاح گرم و یا شکاری به همراه داشته باشد و منظور از سلاح در این بند سلاح سرد و سلاح و مهمات موضوع قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات و دارندگان سلاح و مهمات غیر مجاز مصوب 1390/6/7 می باشد و از طرفی در مواد 5 و 6 قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات صرفا برای سلاح سرد و جنگی که همان سرنیزه که قابل نصب روی اسلحه می باشد مجازات تعیین گردیده است و در خصوص سلاح های سرد دیگر در این قانون مجازاتی تعیین نشده است و در بند «ب» ماده 1 آیین نامه اجرایی قانون اخیرالذکر سلاح سرد را جدا از سلاح سرد جنگی تعریف نموده است بنا به مراتب چنانچه حامل مواد مخدر بیش از 30 گرم هروئین و یا روان گردان به همراه خود چاقو حمل نموده و در همگام مواجه با مامورین انتظامی از چاقوی خود استفاده نموده باشد و اقدام به تهدید مامورین بنماید به طوری که مامورین برای دستگیری وی ناچار به استفاده از تیرهوایی شوند آیا در چنین صورتی اقدام متهم مشمول بند «الف» ماده 45 قانون مبارزه با مواد مخدر با عنوان در حکم افساد فی الارض خواهد بود و یا این که حتما سلاح سرد مورد استفاده متهم باید سلاح سرد جنگی سرنیزه باشد تا مشمول بند مذکور گردد مستدعی است نظر مشورتی خود را به این شعبه اعلام فرمایید

1- در بزه محاربه اگر متهم اسلحه جنگی مورد استفاده قرار داده ولی اصلا فشنگ نداشته است آیا باز هم محاربه واقع شده است یا خیر و در هر صورت تفاوتی می کند که مردم حاضر در محل از این موضوع فاقد فشنگ بودن اسلحه مطلع باشند یا خیر؟ 2- آیا شرط تحقق بزه محاربه وجود اسلحه در دست محارب است و جزء شرط تحقق این بزه می باشد و یا صرفا نتیجه ناامنی مورد نظر قانونگذار است؟ اگر کشیدن سلاح را شرط تحقق بزه بدانیم منظور از سلاح همان اسلحه مذکور در آئین نامه قانون اسلحه و مهمات و ماده651 قانون مجازات اسلامی است و یا هر نوع وسیله که توسط محارب مورد استفاده قرار گرفته مانند تبر را هم شامل می گردد؟

تعدادی با تبانی قبلی وارد منزل فردی متمول شده 2 نفر از ایشان با تهدید حاضران آنها را داخل یک اطاق محبوس کرده و با سلاح سرد و گرم مانع خروج ایشان از اطاق می گردند 3 نفر دیگر نسبت به شناسائی و یک نفر نیز اقلام و اشیاء قیمتی و ارزشمند شناسائی شده با راهنمائی آن 3 نفر را جمع آوری کرده و با هم از منزل خارج می شوند. الف:آیا این شش نفر با یکدیگر شریک در سرقت محسوب می گردند یا صرفا آن فرد جمع آوری کننده اموال که نسبت به برداشت و خارج کردن اموال اقدام نموده سارق محسوب می گردد و سایرین معاون درجرم محسوب می گردند؟ ب: چنانچه ارزش اموال مسروق نسبت آن شش نفر به میزان حد نصاب برسد آیا می توان هر شش نفر را با سایر شرایط محدود به حد سرقت نمود؟ ج: آیا هر شش نفر به عنوان شرکای درجرم مشمول ماده 651 محسوب می شوند یا صرفا فردی کهس رقت نموده است؟ د: چنانچه بعضی از این شش نفر اصلا نمی دانند و در حین سرقت نیز متوجه حمل سلاح توسط سایرین نشده باشند آیا باز ایشان مشمول ماده 651 خواهند بود.

1-با توجه به ماده 1 قانون مجازات اشخاصی که برای بردن مال غیر تبانی می نمایند آیا این ماده با توجه به این که مجازات را به ماده 238 قانون مجازات عمومی ارجاع داده با نسخ قانون مذکور اعتبار خود را از دست داده است؟ 2-در مورد جرایمی مانند جرم مندرج در ماده 661 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 با توجه به این که حداقل حبس سه ماه و یک روز است و مطابق قانون کاهش مجازات حبس تعزیری به نصف تقلیل یافته است در صورتی که حکم به جایگزین حبس صادر شود حداقل حبس چگونه باید در رای تعیین شود نحوه تعیین نصف میزان حبس با توجه به این که عدد روزها به صورت کامل قابل تعیین نیست.

با عنایت به اینکه حسب صراحت ماده 281 قانون مجازات اسلامی سارقانی که دست به سلاح ببرند و موجب سلب امنیت مردم شوند محاربند و با عنایت به اینکه هر نوع سرقت مسلحانه قطعا موجب سلب امنیت جامعه و مردم می گردد ( به همین دلیل سرقت دارای جنبه عمومی است) و با عنایت به اینکه ماده 281 قید و شرط دیگری ندارد حال سوال آن است که: با تصویب ماده 281 قانون مجازات اسلامی در تاریخ 1/3/92 آیا مواد 651 و 652 و 654 قانون تعزیرات مصوب 1375 نسخ گردیده اند یا خیر؟ ( توضیحا آنکه مواد فوق همگی در خصوص مجازات سرقت مسلحانه است و تاریخ تصویب آنها مقدم بر تاریخ تصویب ماده 281 قانون مجازات اسلامی است.

سرقت مسلحانه با سلاح تقلبی

منظور از سلاح در بند الف ماده 45 قانون مبارزه با مواد مخدر