قتل عمدی و شرکت در منازعه مصداق تعدد مادی است.

حسب گزارش کلانتری 28 صدرا در تاریخ 17/4/90 به دنبال اعلام درگیری مامورین به محل رفته که آقای ع.ک. مدیر باغ اعلام داشته: درگیری بین خانواده داماد و خانواده عروس بوده که منجر به سازش شده است. در تاریخ 17/4/90 رییس بیمارستان شهید رجایی اعلام کرده م.ص. 28 ساله در بیمارستان فوت کرده. دستور فرمایید پزشکی قانونی از جسد معاینه به عمل آورده گواهی فوت صادر نماید. م.ص. پدر مقتول اعلام کرده: دیشب در باغ مراسم جشن عروسی یکی از بستگان بوده که پسرم م.ص. جهت تسویه حساب به کافه باغ مراجعه کرده. دو نفر به اسامی م.ص. و ص.ص. که برادر می باشند پسرم را مورد اصابت چاقو قرار داده اند که فرزندم در بیمارستان فوت نموده. از آن ها شکایت دارم. م.ص. که در اثر نزاع مجروح بوده و به بیمارستان مراجعه کرده بود به دستور آقای بازپرس تحت نظر قرار می گیرد. ولی مرجع انتظامی اعلام داشته که نام برده پس از مداوا از بیمارستان خارج شده است. نام برده از ناحیه گوش مجروح بوده است. پزشکی قانونی در معاینه از جسد یک بریدگی با لبه تیز به طول 5/5 و عمق 20 سانتی متر در ناحیه خلف شانه راست مشاهده کرده که شریان و ورید اصلی این دست در مسیر بریدگی دیده نشده است و پزشکی قانونی علت فوت نام برده را خونریزی شدید به دنبال پارگی عروق اصلی دست راست در اثر اصابت جسم برنده و نوک تیز و عوارض ناشی از آن تعیین کرده است. ش.ص. مادر مقتول اعلام داشته که: از م.ص. معروف به ص. به لحاظ قتل فرزندم شکایت و تقاضای قصاص او را دارم. م.ص. پدر مقتول نیز از م.ص. به قتل فرزندش شکایت می کند. م.ص. در تاریخ 1/5/90 دستگیر می شود. نام برده اظهار داشته که به عروسی پسرخاله ام رفته بودم. دیدم ع. با م. درگیری سطحی دارند. م. به ع. فحش می داد و یک ضربه به سینه ع. زد (ظاهرا م. همان مقتول و ع. برادر متهم م.ص. است) من قصد میانجی گری داشتم. م. به طرف یخچال که شیشه دلستر داخلش بود رفت. من به م. گفتم که چرا درگیری داری؟ گفت من دیگر کاری ندارم. ولی به ع. بگو نمی گذارم زنده بگردی؛ و همین طور [به] برادرم فحش می داد. م. به سرعت یک شیشه برداشت و شکست و با لبه آن به گیج گاه ع. زد من باز هم میانجی گری کردم و به م.گفتم که چرا فحش می دهی. بعدا م. را به داخل ماشینش بردم. شکم او خونی بود. من یک ضربه کارد به م. زدم. من یک ضربه بیشتر به م. نزدم. به م.ص. به قتل مرحوم م.ص. تفهیم اتهام شده که نام برده اظهار داشته: قبول دارم. اشتباه کردم. متهم نزد آقای بازپرس همین اظهارات را تکرار کرده و اعلام داشته او مست بود. وقتی که شیشه دلستر را شکست آن را به سمت صورتم کشید و به ع. حمله ور شد و با شیشه به گیج گاه او زد. من یک ضربه چاقو به شانه او زدم. صحنه قتل بازسازی و از آن فیلم تهیه کردند. از متهم آخرین دفاع اخذ که نام برده اظهار داشته: قبول دارم. مقتول را من چاقو زده ام. آقای بازپرس پس از تکمیل پرونده قرار مجرمیت م.ص. معروف به ص. را دایر به قتل عمدی مرحوم م.ص. و شرکت در نزاع دسته جمعی منجر به قتل و استعمال موادمخدر قرار مجرمیت م.ص. را دایر به شرکت در نزاع دسته جمعی منجر به قتل و خرید مواد روان گردان صادر و نسبت به اتهام سایرین قرار منع تعقیب صادر می گردد؛ که در مورد اتهام م.ص. دایر به قتل عمدی و شرکت در نزاع دسته جمعی منتهی به قتل و اتهام م.ص. دایر به شرکت در نزاع دسته جمعی منجر به قتل پرونده با کیفرخواست به دادگاه کیفری استان فارس ارسال می شود. متهم وکیل خود را به دادگاه معرفی می کند. اولیاء دم هم وکیل انتخاب می کنند. در جلسه دادگاه اولیاء دم و وکیل آن ها تقاضای قصاص م.ص. را می کنند. م.ص. متهم نیز اتهام انتسابی و زدن کارد به مقتول را قبول داشته و سپس به شرح ماجرا می پردازد و اظهار می دارد: که چون مقتول با شیشه به آن ها حمله کرده با کارد به شانه مقتول زده که شیشه از دستش بیفتد. م.ص. هم اتهام انتسابی را قبول کرده و اعلام داشته که مرحوم به وی حمله کرده که مجروح شده ام ولی گواهی پزشکی ندارد. وکیل متهم نیز به وسیله لایحه از موکل خود دفاع کرده. از متهمان آخرین دفاع اخذ دادگاه با توجه به محتویات پرونده و رد دفاعیات وکیل متهم مجرمیت آن ها را محرز دانسته و م.ص. را از جهت قتل عمدی مرحوم م.ص. به قصاص نفس و از جهت شرکت در منازعه به یک سال حبس و م.ص. را از جهت شرکت در منازعه منتهی به قتل به سه سال حبس محکوم نموده است. آقای وکیل م.ص. به رای صادره اعتراض کرده و اعلام داشته که منازعه دسته جمعی نبوده است و نزاع بین م.ص. متهم و مقتول بوده است. آقای ع.ع. نیز به وکالت از م.ص. به رای صادره از جهت محکومیت موکلش به قصاص اعتراض کرده و اعلام داشته که ضربه وارده غیرکشنده بوده و آن محل جزء نقاط حساس محسوب نمی شود و در اثر دیر رساندن مصدوم به بیمارستان فوت کرده است. اعتراض آقای وکیل به لحاظ محکومیت موکلش به قصاص است. لایحه نام برده به هنگام شور قرایت می شود.هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرایت گزارش آقای صاحب الزمانی عضو ممیز و اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای حبیبی دادیار دیوان عالی کشور اجمالا مبنی بر «اعتراض خارج از مهلت است. موضوع قابل طرح در دیوان عالی کشور نمی باشد.»; مشاوره نموده چنین رای می دهد:

درخصوص درخواست م.ص. با وکالت آقای ع.ع. دایر به تجدیدنظر از دادنامه 00059-30/3/91 که به موجب آن تجدیدنظرخواه به اتهام مباشرت در قتل عمدی مرحوم م.ص. به قصاص نفس محکوم شده. با عنایت به محتویات پرونده و استدلال دادگاه صادرکننده رای اعتراض موجه نیست و موارد اعلامی با هیچ یک از شقوق ماده 240 قانون آیین دادرسی کیفری انطباق ندارد. لذا رای مذکور در قسمتی که مورد درخواست تجدیدنظر نام برده قرار گرفته عینا تایید و ابرام می شود. اما در مورد درخواست م.ص. و وکیل وی آقای ر.ز. با توجه به اینکه دادنامه در تاریخ 9/5/91 به م.ص. ابلاغ و نام برده در تاریخ 31/5/91 و وکیل وی در تاریخ 1/6/91 برای مذکور اعتراض کرده به نظر می رسد که اعتراض خارج از مهلت است. لذا در اجرای ماده 245 قانون آیین دادرسی کیفری پرونده اعاده می گردد که اقدام قانونی معمول دارند.
رییس شعبه 11 دیوان عالی کشور ـ عضو معاون
صاحب الزمانی ـ حکیمی نژاد