اگر مادر از ملاقات طفل با پدرش ممانعت کند صرف این کار موجب شمول ماده 632 قانون مجازات اسلامی بر عمل مادر نمی‎گردد. و ممکن است مشمول مقررات دیگری قرار گیرد.

در این پرونده خانم س. متهم است به ممانعت از ملاقات طفل مشترک باتوجه به شکایت خانم س. و آقای الف. به وکالت از آقای س. نظر به مفاد و مندرجات دادنامه 358 مورخه 27/2/90 شعبه 283 دادگاه خانواده تهران پیرامون اعتیاد زوج به مواد مخدر شیشه و کراک و نامه بیمارستان [در] خصوص پرخاشگری تکانشگری بدبینی و اضطراب ایشان و باتوجه به اینکه زوج چند ماه است که در زندان است و عملا ملاقات منتفی است و عدم احراز سوء نیت زوجه در ممانعت از ملاقات که جهت حفظ مصلحت فرزند مانع شده است و اینکه متهم اعلام کرده من مانع ملاقات نشدم و نمی شوم و بیماری فرزند که امکان بردن کلانتری جهت ملاقات نبوده است و صرف نظر از مراتب فوق باتوجه به نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضاییه که مجازات ماده 634 را منصرف از والدین دانسته و رویه قضایی در کشور که ممانعت والدین را مشمول ماده 634 ندانسته و مجازات نمی-نمایند و فقد وصف کیفری ممانعت از ملاقات توسط والدین لذا اتهام غیر وارد تشخیص مستندا به ماده 177 قانون آیین دادرسی کیفری و اصل 37 قانون اساسی و اصل برایت حکم برایت متهم صادر و اعلام می گردد. رای صادره ظرف 20 روز پس ازابلاغ قابل اعتراض در دادگاه محترم تجدیدنظراستان تهران می باشد.
رییس شعبه 1079 دادگاه عمومی جزایی تهران - داودآبادی

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای الف. به وکالت از آقای س. نسبت به دادنامه شماره 942-900 مورخ 28/9/1390 در پرونده کلاسه 739-900 صادره از شعبه 1079 دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن خانم س. از اتهام ممانعت از ملاقات طفل مشترک به لحاظ فقد عنصر معنوی بزه حکم بر برایت وی صادر شده است نظر به اینکه تجدیدنظرخواه در محدوده تجدیدنظرخواهی ایراد و دفاع موثری که از جهات شکلی و یا ماهوی مندرج در ماده 240 قانون آیین دادرسی کیفری باشد اقامه ننموده است و از نظر این دادگاه صرف نظر از مخدوش بودن استدلال دادگاه بدوی بر عدم شمول ماده 632 قانون مجازات اسلامی بر والدین طفل نظر به مدارک ابرازی تجدیدنظرخوانده (که مفادا دلالت بر کثرت ملاقات پدر با فرزند مشترک داشته و دفاعیات مشارالیها در جلسه مورخ 13/6/91 این دادگاه که برخی موارد اعلامی کلانتری دال بر عدم حضورش را ناشی از بیماری فرزند مشترک اعلام نموده) و ایضا اظهارات تجدیدنظرخواه اصیل در این جلسه که دال بر محبوس بودن وی و ایضا ملاقات با فرزند مشترک داشته است ایرادی که موجب نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته باشد مشهود نیست و از نظر این دادگاه ایضا سوءنیت و عنصر معنوی بزه انتسابی به تجدیدنظرخوانده محرز نیست و به استناد بند الف ماده 257 از قانون آیین دادرسی کیفری ضمن رد تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه دادنامه تجدیدنظرخواسته تایید می گردد. رای صادره قطعی است.
مستشاران شعبه23 دادگاه تجدیدنظراستان تهران
عظیمی - جعفری شهنی