ممانعت از حق نتیجه بزه تصرف عدوانی محسوب می‎گردد. فلذا فعل مستقل مجرمانه تلقی نمی‎گردد که قابلیت مجازات جداگانه داشته باشد. ضمنا مالک مشاعی به عنوان متصرف عدوانی قابل مجازات نیست

در خصوص اتهام خانم ل. فرزند غ. دایر بر تصرف عدوانی نسبت به مشاعات پلاک ثبتی 104599/4467 خانم ف. دادگاه با توجه به محتویات پرونده و موضوع کیفرخواست شماره 527-90 صادره از دادسرای ناحیه 14 تهران که بر اساس تحقیقات کامل توسط مرجع انتظامی و مدارک ابرازی شاکی و بررسی موضوع از طریق کارشناس مربوطه صادر گردیده احراز ارکان و شرایط تحقق بزه انتسابی و لحوق عدوانی بودن تصرف که در نتیجه از بهره برداری مشاعات ملک مزبور شاکی ممانعت نتیجه و ثمره متعاقب آن توسط متهم بوده است. بنابراین دادگاه با توجه به دفاعیات بلاوجه متهم و سایر قراین منعکس در پرونده بزهکاریش را محرز دانسته و مستندا به ماده 690 قانون مجازات اسلامی و رعایت بند 5 ماده 22 همان قانون به لحاظ وضعیت خاص متهم و فقد سابقه کیفری حکم به محکومیت نامبرده به-پرداخت پانزده میلیون ریال جزای نقدی و رفع تصرف و موانع انتفاع شاکی از مشاعات موضوع شکایت صادر و اعلام می گردد در خصوص اتهام دیگر متهم مذکور دایر بر ممانعت از حق دادگاه با توجه به اینکه ممانعت از حق نتیجه بزه تصرف عدوانی و در مانحن فیه فعل مستقل مجرمانه تلقی نمی گردد بنابراین مستندا به ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری رای بر برایت نامبرده صادر و اعلام می گردد. رای صادره حضوری و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 1124 دادگاه عمومی جزایی تهران - کیالاشکی

تجدیدنظرخواهی خانم ل. به طرفیت خانم ف. نسبت به آن قسمت از دادنامه شماره 1034 مورخ 30/8/90 شعبه 1124 دادگاه عمومی جزایی تهران که متضمن محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت جزای نقدی بدل از حبس و رفع تصرف و موانع انتفاع شاکی از مشاعات موضوع شکایت می باشد از این حیث وارد است که به حکایت مدافعات مشتکی عنها شاکیه ملک را فروخته و سمتی برای طرح شکایت نداشته و اقدامات دادسرا و رای دادگاه بدوی نیز بدون بررسی مبایعه نامه و اسناد ملکی و بدون درنظر گرفتن اخطاریه شهرداری و نامه ی شماره 50992/514 مورخ 30/6/90 شهرداری منطقه ی 14 تهران مبنی بر ملزم نمودن انسداد درب حیاط به سمت گذر عمومی صادر شده است مضافا به این که اساسا در مبایعه نامه شماره 0788 مورخ 19/5/79 محکوم علیها (تجدیدنظرخواه) فروشنده نبوده و خود او نیز مالکیت مشاعی نسبت به بخشی از پلاک ثبتی دارد و مالکین مشاعی دیگری وجود دارند که محکوم نمودن تجدیدنظرخواه به کیفیت موصوف وجاهتی نداشته است. با نقض رای معترض عنه براساس فراز نخست بند ب از ماده ی 257 قانون آیین دادرسی دادگاهها در امور کیفری و مستندا به ماده 177 همان قانون رای برایت صادر گردید. این رای قطعی است.
رییس شعبه 55 دادگاه تجدیدنظر استان تهران - مستشار دادگاه
اصلان پور - مومنی