پرداخت نفقه فرزند مشترک بر عهده پدر است و واگذاری حضانت وی به مادر و ممانعت مادر از ملاقات فرزند با پدر تکلیف پرداخت نفقه فرزند را مرتفع نمی کند.

در خصوص دعوی خانم م.ت. به طرفیت آقای ع.ک. به خواسته مطالبه نفقه معوقه با جلب نظر کارشناس و با احتساب خسارات دادرسی؛ دادگاه با توجه به محتویات پرونده ضمن احراز رابطه زوجیت زوجین به دلالت سند نکاحیه پیوستی و استماع اظهارات طرفین دعوی نظر به اینکه پرداخت نفقه فرع بر تمکین بوده و در مانحن فیه زوجه به موجب دادنامه پیوستی شماره 1120 – 1393/7/27 صادره از این شعبه به تمکین از زوج محکوم گردیده و از طرفی با توجه به مدارک و مستندات ابرازی مبنی بر پرداخت نفقه دادگاه دعوی خواهان را وارد تشخیص نداده مستندا به ماده 1108 قانون مدنی حکم به بی حقی دعوی خواهان صادر و اعلام می نماید و اما در خصوص دعوی خانم م.ت. به نمایندگی از فرزند مشترک به نام ف.ک. به طرفیت آقای ع.ک. با وکالت آقای الف.ن. به خواسته مطالبه نفقه فرزند مشترک با جلب نظر کارشناس و با احتساب خسارات دادرسی با عنایت به محتویات پرونده تصویر مدارک و مستندات ابرازی پرداخت نفقه توجها ممانعت زوجه از واگذاری حضانت فرزند مشترک به خوانده و ممانعت از ملاقات زوج با فرزند مشترک و نیز مفاد لایحه شماره 938 -1393/5/21 به شرح صفحه 44 و 45 پرونده دادگاه دعوی خواهان را وارد تشخیص نداده و مستندا به مفهوم مخالف ماده 1199 قانون مدنی حکم به رد دعوی خواهان صادر و اعلام می نماید. آراء صادره حضوری و ظرف بیست روز پس ز ابلاغ قابل اعتراض در دادگاه تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه دادگاه عمومی حقوقی تهران - خدایی

در خصوص تجدیدنظرخواهی خانم م.ت. به طرفیت ع.ک. نسبت به دادنامه شماره 1337 مورخ 1393/8/28 شعبه دادگاه عمومی حقوقی تهران در پرونده کلاسه 082مبنی بر صدور حکم به رد دعوی مطالبه نفقه معوقه و نیز مطالبه فرزند مشترک به نام ف.ک. با توجه به مجموع محتویات پرونده و امعان نظر در اوراق و مندرجات آن مفاد لایحه تجدیدنظرخواهی و لوایح دفاعیه طرفین مدلول دادنامه تجدیدنظرخواسته رای صادر شده دادگاه بدوی بر اساس مستندات موجود در پرونده صادر نگردیده و تجدیدنظرخواهی وارد تشخیص داده می شود. زیرا اولا: دادنامه الزام به تمکین به شماره 1120 مورخ 1393/7/27 صادر شده از شعبه 264 دادگاه عمومی حقوقی تهران مستند رد دعوی مطالبه نفقه معوقه قرار گرفته است و حال آنکه اثر دادنامه الزام به تمکین ناظر به آتی است نه به گذشته. لذا این دادگاه با استناد به مواد 358 و 365 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی ضمن قبول دادخواست تجدیدنظرخواهی رای صادر شده دادگاه بدوی در این قسمت را نقض و با استناد به ماده 1107 قانون مدنی حکم به محکومیت تجدیدنظرخوانده به پرداخت نفقه معوقه از تاریخ 1392/11/15 لغایت تاریخ 1393/7/27 به میزان ماهیانه مبلغ سه میلیون ریال در حق زوجه صادر و اعلام می کند و در خصوص مطالبه نفقه معوقه از تاریخ 1393/7/27 لغایت صدور حکم با توجه به حکم الزام به تمکین صدور حکم به رد دعوی مطالبه نفقه معوقه تایید می گردد. ثانیا مستند رد دعوی مطالبه نفقه فرزند مشترک نامبرده ممانعت زوجه از واگذاری حضانت فرزند مشترک و ممانعت از ملاقات زوج با فرزند مشترک است که دلیل موجه و قانونی نبوده و در راستای اداری تکلیف پرداخت نفقه فرزند مشترک ممانعتی ایجاد نمی کند. لذا این دادگاه ضمن قبول دادخواست تجدیدنظرخواهی رای صادر شده دادگاه بدوی در این قسمت را با استناد به ماده 1206 قانون آیین دادرسی مدنی {قانون مدنی} و مواد 358 و 365 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی نقض و حکم محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت نفقه فرزند مشترک از تاریخ 1393/2/1 لغایت صدور حکم به میزان ماهیانه مبلغ دو میلیون ریال در حق زوجه صادر و اعلام می کند. تجدیدنظرخواه موظف به پرداخت مابه التفاوت هزینه دادرسی خواهد بود. این رای قطعی است.
رییس و مستشار شعبه 24 تجدیدنظر استان تهران
مرادی هرندی - روحانی