در خصوص اتهام آقای م. با وکالت خانم ف. دایر بر ترک انفاق موضوع شکایت خانم س. و مفاد کیفرخواست صادره از دادسرای عمومی و انقلاب با توجه به مجموع محتویات پرونده و تحقیقات انجام شده در جلسه دادگاه و اظهارات شاکی [مبنی] بر اینکه شوهرم مرا
طلاق داده است و بایستی تا اجرای کامل
طلاق نفقه مرا به پردازد ولی به من
نفقه نمی-دهند و مدافعات وکیل متهم [مبنی] بر اینکه موکل وی در برجهای خرداد و تیر هر ماه مبلغ یک میلیون ریال بابت
نفقه وی پرداخت نموده اند و رسیدهای آنرا ارایه دادند و اظهار داشتند بیش از این در توان موکل وی نمی باشد که بپردازند و
نفقه فرع بر تمکین است و شاکی دیگر تمکین از شوهر با توجه به حکم
طلاق ندارند از طرفی وقتی حکم
طلاق صادر گردید دیگر
نفقه جنبه کیفری ندارد بلکه جنبه حقوقی پیدا می کند. بر این اساس دادگاه با توجه به مطالب پیش گفته به لحاظ عدم احراز وقوع بزه به استناد اصل 37
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حکم تبریه وی را صادر می نماید رای صادره حضوری و ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر استان می باشد.
رییس شعبه 1005 دادگاه عمومی جزایی تهران - غفاری