رای قضایی شماره 9309970908900336

رای قضایی شماره 9309970908900336

مجموعه کامل آرای قوه قضاییه

رای قضایی شماره 9309970908900336


شماره دادنامه قطعی:
9309970908900336

تاریخ دادنامه قطعی:
1393/10/21

گروه رای:
حقوقی

نوع مرجع:
شعبه دیوان عالی کشور

عنوان رای:
تکلیف شرکت های آب منطقه ای در خصوص بستر رودخانه ها

پیام رای:
شرکت های آب منطقه ای مکلفند حد بستر و حریم رودخانه ها را با اعزام کارشناس یا کارشناسان ذ ی صلاح طبق مقررات تعیین کنند که پس از تعیـین و تشـخیص میزان بسـتر و حریم در صـورت لزوم می توانند نسبت به قلع و قمع اعیانی احداثی در آنها نیز اقدام نمایند.

رای خلاصه جریان پرونده
آقای ج.ر. با وکالت آقای م.ر. و خانم ز.ر. وکلای مرکز مشاوران قوه قضاییه دادخواستی به طرفیت 1- ش. 2- الف. 3- الف. د. به خواسته اثبات مالکیت نسبت به یک قطعه زمین واقع در روستای س به مساحت تقریبی 951 مترمربع 2- مطالبه قیمت عادله روز بابت تملک زمین تقدیم محاکم عمومی تالش نموده که پرونده به شعبه سوم ارجاع شده است. شرح دادخواست اجمالا این است که وکلای مذکور مدعی شده اند موکل مالک اصلی رتبه موصوف است که حسب مبایعه نامه پیوست می باشد که ش. و الف. اقدام به تملک 951 مترمربع از ملک موصوف جهت احداث چاه فلمن شماره 2 نموده است و علی رغم مراجعات مکرر و نص صریح مواد 43 و 44 قانون توزیع عادلانه آب مبنی بر اینکه در مواقع ضرورت که اراضی و املاک متعلق به غیر در مسیر شبکه آبیاری و خطوط آبرسانی واقع باشد با رعایت حریم در اختیار دولت قرار می گیرد و قیمت عادله روز آن پرداخت می شود و نهایتا به شرح فوق تقاضای صدور حکم نموده است و در تاریخ 1393/3/19 در جلسه دادرسی که وکیل خواهان و نماینده حقوقی شرکت خوانده حضور داشته اند وکیل خواهان دعوی را به شرح دادخواست اعلام و نماینده حقوقی اداره خوانده دفاعیات خود را به شرح لایحه تقدیمی اعلام کرده که پیوست پرونده است. ضمنا نماینده الف. نیز در دادگاه حضور داشته وی نیز اظهارات خود را به شرح لایحه تقدیمی اعلام کرد است وکیل خواهان اظهار داشته: ادعای شرکــت منطقه ای مبنی بر اینکه ملـک موصــوف 684 مترمربع می باشد نه 951 مترمربع عرض می کنم که برابر نقشه پیوستی که شرکت پیمانکاری در محل تهیه کرده است مساحت ملک دقیقا همان 951 مترمربع است. در مورد ادعای ایشان مبنی بر اینکه ملک موصوف بستر باقیمانده می باشد نیز مطابق نامه های پیوستی و درخواست های پیوست و حتی احداث چاه با مجوز قانونی شرکت آب منطقه ای در ملک موصوف که حالیه در 20 متری زمین موصوف با رودخانه قرار دارد که تبدیل به زمین تملیکی شده است و لذا به شرح فوق تقاضای رسیدگی و صدور حکم دارم. اما لایحه شرکت سهامی آب منطقه ای گیلان خلاصتا از این قرار است که خواهان در منطقه سید نیکی اقدام به تصرف و محصور نمودن مساحت 5111 مترمربع از اراضی بستر باقی (متروکه) و قدیمی نموده است که جزو انفال و اموال عمومی است و مطابق مواد 1 و 2 قانون توزیع عادلانه آب بستر انهار رودخانه ها و برکه های طبیعی در اختیار حکومت اسلامی است و ایجاد هرگونه اعیانی و حفاری و دخل و تصرف ممنوع است و لذا تقاضای تعقیب کیفری مشارالیه را نموده و مضاف بر آن به استناد ماده 8 مصوبه هیات محترم وزیران به شماره 16046/ت 523686 مورخ 1379/8/16 اراضی بستر قدیمی رودخانه ها که با تغییرات و جابه جایی بستر و مجری رودخانه ها حادث شده کماکان در اختیار دولت و به تولیت وزارت نیرو مدیریت می شود که معمولا برای کارهای عام المنفعه و با اجرای یک ساله کشت محصولات کشاورزی واگذار می شود که برابر مصوبه فوق الاشاره در مساحت حدود 1500 مترمربع از همان اراضی نسبت به احداث چاه فلمن برای تامین آب شرب بخش عمده ای از شهر تالش اختصاص یافته و مازاد بر آن در ید و تصرف غیرمجاز آقای ج.ر. قرار دارد. اما لایحه شرکت سهامی آب منطقه ای گیلان هم که پیوست پرونده است خلاصتا از این قرار است: خواهان ها با استناد به یک فقره قباله نامه عادی مورخ 1360/7/15 مدعی مالکیت زمین مذکور هستند که مدعی هستند آن را از آقای الف. د. خریده اند و شرکت آب گیلان جهت احداث چاه فلمن شماره 2 اقدام به تصرف 951 مترمربع از زمین موصوف نموده است ولی بهای آن را به ما پرداخت ننموده ملکی که به زعم خواهان ها بیش از 33 سال پیش خریداری شده ولیکن کلا فاقد سابقه ثبتی و حدود و جهات اربعه و صورت جلسات تحدیدی و... می باشد که با بررسی سوابق و ملاحظه مکاتبات مبادله شده با واحدهای ذی ربط تحقیقا مشخص شده که اولا کمیت ملک مورد ادعا 672 مترمربع یا به تعبیری به ابعاد (16×42) می باشد که در حال حاضر توسط فنس به وسیله پیمانکار محصور شده و ثانیا این ملک کلا در داخل بستر رودخانه گرگان رود استقرار دارد و در مالکیت بلامنازع وزارت نیرو و در سطح استان و مالکیت این شرکت است. ضمن اینکه قولنامه استنادی خواهان و این که ملک در آن قولنامه فاقد ابعاد مشخص و صورت جلسه تحدیدی و فقدان سابقه ثبتی است در محاکم قابلیت استناد ندارد. و لذا نهایتا رد دعوی را خواستار شده است. در ادامه رسیدگی دادگاه برای احراز و تعیین اینکه زمین متنازع فیه با مستند ابرازی خواهان مطابقت دارد یا خیر؟ و آیا قسمتی از آن توسط خوانده تصرف شده و درصورت مثبت بودن مساحت دقیق عادله آن چقدر است؟ موضوع را به کارشناسی ارجاع نموده است. و نیز قرار معاینه و تحقیقات محلی صادر نموده است و در تاریخ 1393/4/18 حسب صورت جلسه تنظیمی در خصوص معاینه و تحقیقات محلی از شهود و مطلعین محلی نیز تحقیق شده است سه نفر گواهی که از آنان تحقیق شده مالک زمین را آقای ج. اعلام کرده اند که روی آن کشت می کرده است (کشت برنج و از بعد از انقلاب وی را روی زمین دیده اند) که از آقای د. خریداری کرده است همچنین تاییدیه ای از شورای اسلامی شهر که به امضاء 4 نفر از اعضا رسیده و حکایت از مطالب ابرازی شهود و ادعای خواهان دارد پیوست پرونده است و نیز نوشته از آقای الف. د. مبنی بر اینکه این ملک را تقریبا 33 سالی پیش وی به آقای ج. فروخته است ضمیمه است که اعلام نموده از همان موقع نسبت به کشت برنج در آن اقدام کرده است ضمنا در مقدار اعضای شورای اسلامی نیز در برگ گواه شهادت داده اند آقایان ط.ط. و الف. پ. که آقای ط.ط. اظهار داشته زمین مال آقای ر. است که سال هاست روی آن کشت و کار می کند قبلا خانه قدیمی داشت مهندس ن. معاون مدیرکل وقت آب منطقه ای در این محل و در حضور ما به آقای ر. گفت که تمامی خسارات شما را پرداخت می کنیم و پول محصول و برنجتان را می دهیم و حتی یک فرزند شما را استخدام می کنیم من خودم به عنوان عضو شورا حضور داشتم. آقای الف. پ. هم اظهار داشته من عضو شورای اسلامی بودم اداره آب و فاضلاب زنگ زدند رفتیم آنجا آقای ر. هم بود اداره آب از آقای ر. خواست زمین را جهت اجرای پروژه ملی در اختیار آن اداره بگذارد و حتی قرار شد یکی از فرزندان او را استخدام کنند... زمین مال آقای ر. است که در آن برنج کشت می کرده و نظریه کارشناسی که پیوست پرونده است خلاصتا از این قرار است:... با نهایت به بررسی اسناد و دلایل مضبوط در پرونده و بازدید میدانی به عمل آمده از محل و اظهارات طرفین دعوی و معاینه محل اولا- ضمن انطباق حدودوثغور و مشخصات سند ابرازی خواهان در طبیعت زمین مشخص گردید که حدود مندرج در سند با طبیعت زمین کاملا مطابقت دارد و ملک متنازع فیه داخل در سند ابرازی قرار دارد و قسمتی از سند ابرازی به تاریخ 1360/5/17 ارایه شده از ناحیه خواهان می باشد ثانیا مساحت زمین متنازع فیه 930 مترمربع است که 756 متر آن توسط خوانده فنس کشی شده و در حال حفر چاه فلمن داخل آن می باشد و ثالثا با ارزیابی قیمت هر مترمربع زمین به مبلغ 600000 ریال قیمت کل مساحت 930 مترمربع 558000000 ریال می باشد و رابعا اینکه زمین متنازع فیه با عنایت به اختلاف ارتفاع آن از بستر رودخانه و قرارگیری در سند ابرازی خواهان خارج از بستر رودخانه گرگان رود استقرار داشته و در حریم رودخانه قرار دارد و مشمول ماده 34 قانون توزیع عادلانه آب مصوب 1361 نمی باشد شرکت سهامی آب منطقه ای گیلان پس از وصول نظریه کارشناسی طی لایحه مفصلی با توضیح و دفاع در مورد دعوی اظهار داشته که خواهان با ارایه دست خط عادی که فاقد اصالت تنفیذ و تایید از سوی مراجع قضایی و ثبتی می باشد با دستاویز قراردادن پیشینه تصرف خود و تعرفه شهود خود را مالک رقبه متنازع فیه می داند و کارشناس منتخب نیز بدون توجه به قوانین مدون کشور با نفی و انکار صلاحیت ذاتی و قانونی کارشناسان وزارت نیرو در امر تعیین حریم و بستر رودخانه به اظهار نظریه پرداخته و با تعیین قیمت غیرمتعارف و غیرمعمول منافع دولت را نادیده انگاشته و نهایتا با استناد به دو فقره آرای هییت عمومی دیوان عالی کشور تقاضای رد دعوی خواهان را نموده است همچنین مدیریت امور آب غرب دور گیلان نیز با اعتراض به نظریه کارشناسی درخواست ارجاع امر به هیات کارشناسی را نموده است و سرانجام دادگاه طی دادنامه 300625- 1393/5/14 حکم به اثبات مالکیت خواهان نسبت به زمین متنازع فیه صادر و خوانده ردیف اول را به لحاظ تملک زمین و اجرای پروژه حفر چاه بر روی آن به پرداخت مبلغ 558000000 ریال صادر به اضافه خسارات دادرسی و حق الوکاله وکیل در حق خواهان محکوم نموده است و در مورد خواندگان ردیف های 2 و 3 با توجه به اینکه تصرفی در پلاک مذکور ندارند دعوی را متوجه آنان ندانسته و نسبت به نامبردگان قرار رد دعوی صادر نموده است که این رای از سوی شرکت سهامی آب منطقه ای گیلان مورد فرجام خواهی واقع شده و پرونده پس از ارسال به دیوان عالی کشور و ارجاع به این شعبه توسط دفتر ثبت و تکمیل شده و اینک تحت نظر قرار دارد اما مندرجات لایحه فرجامی خلاصتا به شرح زیر است: در مستند عادی ابرازی از سوی فرجام خوانده به عنوان دلیل مالکیت ایراداتی دارد که متاسفانه دادگاه در دعوی رسیدگی به اثبات مالکیت به آن توجه نکرده است. 2- طرح دعوی علیه آقای الف. د. که فرجام خواه مدعی خرید ملک از وی می باشد ضرورت داشته که چنین نشده است تا سابقه و دلایل مالکیت وی مورد بررسی و ملاحظه قرار می گیرد. 3- بستر انهار و حریم آن ها ملک دولت است 4- تعریف بستر و حریم و تشخیص آن به عهده وزارت نیرو است. 4- کارشناس مربوطه دارای تخصص محیط زیست طبیعی می باشد و دارای صلاحیت ارزیابی تالاب ها و بیشه زارها و تعیین خسارت وارده به آن ها می باشد و موضوع حاضر از صلاحیت وی خارج بوده است و اظهارنظر مشارالیه مواجه با اشکال است. 5- در نظریه کارشناسی هم آمده اسـت که مـساحت 756 مترمربع جهت احداث چاه فلمن تـصرف شده و حال آنکه در محاسـبه 930 مترمربـع را مـلاک قرار داده اسـت. 6- این اداره نسبت به نظریه کارشناسی معترض بوده و درخواست ارجاع امر به هیات سه نفره کارشناسان را نموده که مورد توجه قرار نگرفته است و نهایتا نقض دادنامه فرجام خواسته را درخواست کرده است. محتویات پرونده حکایت دیگری ندارد.

رای شعبه دیوان عالی کشور
فرجام خواهی نسبت به دادنامه فرجام خواسته بنا به دلایل و جهات زیر وارد و صایب است 1- حسب مقررات قانون توزیع عادلانه آب و آیین نامه مربوط به بستر و حریم رودخانه و انهار طبیعی... بستر و حریم اراضی اطراف رودخانه تعریف شده است و برابر آن بستر و حریم رودخانه ها توسط وزارت نیرو یا شرکت های آب منطقه ای تعیین می گردد که شرکت های آب منطقه ای مکلف می باشند حد بستر و حریم رودخانه ها... را با اعزام کارشناس یا کارشناسان ذی صلاح طبق مقررات آیین نامه تعیین کنند که پس از تعیـین و تشـخیص میزان بسـتر و حریم در صـورت لزوم شرکت های آب منطقه ای حتی می توانند نسبت به قلع وقمع اعیانی احداثی در آن ها نیز اقدام نمایند. هرچند در نظریه کارشناس ملک مورد تنازع حسب سند ابرازی خارج از بستر رودخانه و در حریم رودخانه قرار گرفته است اما ادعای ش. این است که این ملک جزء بستر رودخانه است و با توجه به اعتراض به عمل آمده از سوی فرجام خواه نسبت به نظریه کارشناسی لذا اقتضاء داشته دادگاه در این خصوص حسب درخواست فرجام خواه موضوع را به هیات سه نفره کارشناسان مربوطه در رشته موردنظر ارجاع نماید تا کارشناسان منتخب بر اساس اظهارات و دلایل ابرازی فرجام خواه در خصوص ادعای آن ها در ارتباط با بستر یا حریم بودن زمین مذکور بررسی های لازم را معمول و به طور دقیق مشخص شود که زمین مذکور جزء بستر رودخانه گرگان رود است یا حریم آن؟ 2- در ارتباط با سند عادی ابرازی فرجام خوانده اقتضاء داشته دادگاه در خصوص مالکیت متصرف اولــیه و دلایل آن بررسـی نماید و عند اللزوم ادعای متصرف اولیه و دلایل مالکیت مشارالیه را که بعدا آن را به فرجام خواه منتقل کرده جویا و چنانچه فروشنده مذکور دلیلی بر مالکیت خود دارد (علاوه به شهادت شهود) ازجمله هرگونه نوشته عادی یا دلیل مالکیت دیگری نسبت به آن بررسی لازم را در خصوص اثبات مالکیت به عمل آورد. 3- حسب نظریه کارشناسی تنها مقدار 756 مترمربع از زمین مذکور توسط فرجام خواه تصرف و فنس کشی شده درحالی که مساحت کل زمین 930 مترمربع بوده است و ظاهرا مبنای محاسبه قیمت را کل مساحت زمین قرار داده است لذا در این خصوص نیز بررسی و ضمن تعیین علت آن موضوع را مشخص نماید. بناء علی هذا و توجها به مراتب مشروحه فوق از آنجا که رای صادره مطابق مفاهیم فوق صادر نشده و تحقیقات انجام شده ناقص بوده و به دلایل و مدافعات طرفین توجه نشده است لذا به تجویز فراز 5 ماده 371 قانون آیین دادرسی مدنی ضمن نقض رای فرجام خواسته پرونده را در اجرای بند الف ماده 401 قانون مرقوم به شعبه سوم دادگاه عمومی حقوقی تالش ارجاع می نماید.
رییس و مستشار شعبه 5 دیوان عالی کشور
معینی- جلیلی تقویان

قاضی:
علی معینی , محمدحسن جلیلی تقویان

منبع
سامانه ملی آرای قضایی

مواد مرتبط با این رای

ماده 43 ـ در موارد ضرورت اراضی مستحدثات اعیانی و املاک متعلق به اشخاص که در مسیر شبکه آبیاری و خطوط آبرسانی واقع باشند با رعایت حریم مورد نیاز در اختیار دولت قرار می گیرند و قیمت عادله با توجه به خسارت وارده به مالکین شرعی پرداخت می شود. تبصره 1 - در مواردی که دولت قادر به پرداخت به صورت نقدی نیست می تواند با توافق مالک به شکل قسطی پرداخت نماید. (الحاقی 14/08/1364) تبصره 2 - به وزارتین کشاورزی و نیرو اجازه داده می شود در مواردی که اراضی مستحدثات اعیانی و املاک متعلق به اشخاص که در مسیر شبکه آبیاری و زه کشی واقع و زمینهایی که در اجرای طرح غیر قابل استفاده می شود با توافق مالک از زمینهایی که در اثر اجرای طرح قابل کشت شده یا بشود و یا از زمینهای مواتی که آماده واگذاری است و یا در مقابل حق اشتراک از شبکه آبیاری به افراد مزبور داده شود و مابه التفاوت ناشی از بهای زمین و حق اشتراک را به صورت اقساطی پرداخت نمایند. (الحاقی 14/08/1364)

مشاهده ماده 43 قانون توزیع عادلانه آب

ماده 44 ـ در صورتی که در اثر اجرای طرحهای عمرانی و صنعتی و توسعه کشاورزی و سدسازی و تاسیسات مربوطه یا در نتیجه استفاده از منابع آبهای سطحی و زیرزمینی در ناحیه یا منطقه ای قنوات و چاه ها و یا هر نوع تاسیسات بهره برداری از منابع آب متعلق به اشخاص تملک و یا خسارتی بر آن وارد شود و یا در اثر اجرای طرحهای مذکور آب قنوات و چاه ها و رودخانه ها و چشمه های متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی و حقابه بر آن نقصان یافته و یا خشک شوند به ترتیب زیر برای جبران خسارت عمل خواهد شد. الف ـ در مواردی که خسارت وارده نقصان آب بوده و جبران کسری آب امکان پذیر باشد بدون پرداخت خسارت دولت موظف به جبران کمبود آب خواهد بود. ب ـ در مواردی که خسارت وارده ناشی از نقصان آب بوده و جبران کسری آب امکان پذیر نباشد خسارت وارده در صورت عدم توافق با مالک یا مالکین طبق رای دادگاه صالحه پرداخت خواهد شد. ج ـ در مواردی که خسارت وارده ناشی از خشک شدن یا مسلوب المنفعه شدن قنوات و چاه ها و چشمه ها بوده و تامین آب تاسیسات فوق الذکر از طرق دیگر امکان پذیر باشد مالک یا مالکین مذکور می توانند قیمت عادله آب خود و یا به میزان آن آب دریافت نمایند و یا به اندازه مصرف معقول آب و قیمت بقیه آن را دریافت کنند. در هر صورت وزارت نیرو موظف به پرداخت خسارت ناشی از خشک شدن یا مسلوب المنفعه شدن تاسیسات مذکور می باشد. در کلیه موارد بالا چنانچه اختلافی پیش آید طبق رای دادگاه صالحه عمل خواهد شد. د ـ در مواردی که خسارت وارده ناشی از تملک و یا خشک شدن آب قنوات و چاه ها و چشمه ها بوده و تامین آب مالکین این تاسیسات از طریق دیگر امکان پذیر نباشد خسارت مذکور در صورت عدم توافق با مالک یا مالکین طبق رای دادگاه صالحه پرداخت خواهد شد. ه ـ نسبت به چاه ها و قنوات و سایر تاسیسات بهره برداری از منابع آب که طبق مقررات غیر مجاز تشخیص داده شود خسارتی پرداخت نخواهد شد. و ـ در مورد اراضی که از منابع آب طرحهای ملی در داخل و یا خارج محدوده طرح آبیاری می شود و خسارات آنها طبق این قانون پرداخت شده است بهای آب مصرفی طبق مقررات و معیارهای وزارت نیرو مانند سایر مصرف کنندگان آب از طریق مصرف کننده باید پرداخت شود. ز ـ در صورتی که در اثر اجرای طرح خسارتی بدون لزوم تصرف و خرید به اشخاص وارد آید خسارات وارده در صورت عدم توافق طبق رای دادگاه صالحه پرداخت خواهد شد.

مشاهده ماده 44 قانون توزیع عادلانه آب

ماده 1 ـ بر اساس اصل 45 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آبهای دریاها و آبهای جاری در رودها و انهار طبیعی و دره ها و هر مسیر طبیعی دیگر اعم از سطحی و زیر زمینی و سیلابها و فاضلابها و زه آبها و دریاچه ها و مردابها و برکه های طبیعی و چشمه سارها و آبهای معدنی و منابع آبهای زیرزمینی از مشترکات بوده و در اختیار حکومت اسلامی است و طبق مصالح عامه از آنها بهره برداری می شود. مسئولیت حفظ و اجازه و نظارت به بهره برداری از آنها به دولت محول می شود.

مشاهده ماده 1 قانون توزیع عادلانه آب

ماده 2 ـ بستر انهار طبیعی و کانالهای عمومی و رودخانه ها اعم از این که آب دائم یا فصلی داشته باشند و مسیل ها و بستر مرداب ها و برکه های طبیعی در اختیار حکومت جمهوری اسلامی ایران است و همچنین است اراضی ساحلی و اراضی مستحدثه که در اثر پائین رفتن سطح آب دریاها و دریاچه ها و یا خشک شدن مردابها و باتلاق ها پدید آمده باشد در صورت عدم احیاء قبل از تصویب قانون نحوه احیاء اراضی در حکومت جمهوری اسلامی. تبصره 1 ـ تعیین پهنای بستر و حریم آن در مورد هر رودخانه و نهر طبیعی و مسیل و مرداب و برکه طبیعی در هر محل با توجه به آمار هیدرولوژی رودخانه ها و انهار و داغاب در بستر طبیعی آنها بدون رعایت اثر ساختمان تاسیسات آبی با وزارت نیرو است. تبصره 2 ـ حریم مخازن و تاسیسات آبی و همچنین کانال های عمومی آبرسانی و آبیاری و زهکشی اعم از سطحی و زیر زمینی به وسیله وزارت نیرو تعیین و پس از تصویب هیات وزیران قطعیت پیدا خواهد کرد. تبصره 3 ـ ایجاد هر نوع اعیانی و حفاری و دخل و تصرف در بستر رودخانه ها و انهار طبیعی و کانالهای عمومی و مسیل ها و مرداب و برکه های طبیعی و همچنین در حریم قانونی سواحل دریاها و دریاچه ها اعم از طبیعی و یا مخزنی ممنوع است مگر با اجازه وزارت نیرو. تبصره 4 ـ وزارت نیرو در صورتی که اعیانی های موجود در بستر و حریم انهار و رودخانه ها و کانالهای عمومی و مسیل ها و مرداب و برکه های طبیعی را برای امور مربوط به آب یا برق مزاحم تشخیص دهد به مالک یا متصرف اعلام خواهد کرد که ظرف مدت معینی در تخلیه و قلع اعیانی اقدام کند و در صورت استنکاف وزارت نیرو با اجازه و نظارت دادستان یا نماینده او اقدام به تخلیه و قلع خواهد کرد. خسارات به ترتیب مقرر در مواد 43 و 44 این قانون تعیین و پرداخت می شود.

مشاهده ماده 2 قانون توزیع عادلانه آب

ماده 34 ـ آب بران موظف به پرداخت بهای آب مصرفی و یا عوارض آن بر اساس بندهای الف و ب مذکور در ماده 33 این قانون می باشند و الا آب مصرف کننده ای که حاضر به پرداخت آب بها نگردیده است پس از مهلت معقولی که از طرف دولت به مصرف کننده داده خواهد شد قطع می گردد و چنانچه مصرف کننده از پرداخت بدهی های معوقه خود بابت آب بها و یا عوارض استنکاف نماید دولت صورت بدهی مصرف کننده را جهت صدور اجرائیه به اداره ثبت محل ارسال خواهد کرد و اداره ثبت مکلف است بر طبق مقررات اجرای اسناد رسمی لازم الاجرا نسبت به صدور ورقه اجرائیه و وصول مطالبات از بدهکار اقدام کند. تبصره ـ مهلت معقول برای قطع آب و شرایط اجازه استفاده مجدد از آب و سایر موضوعات مربوطه طبق آیین نامه ای خواهد بود که به وسیله وزارت نیرو پیشنهاد و به تصویب هیات وزیران برسد.

مشاهده ماده 34 قانون توزیع عادلانه آب

ماده 371 - در موارد زیر حکم یا قرار نقض می گردد: 1 - دادگاه صادر کننده رای صلاحیت ذاتی برای رسیدگی به موضوع را نداشته باشد و در مورد عدم رعایت صلاحیت محلی وقتی که نسبت به آن ایراد شده باشد. 2 - رای صادره خلاف موازین شرعی و مقررات قانونی شناخته شود. 3 - عدم رعایت اصول دادرسی و قواعد آمره و حقوق اصحاب دعوا در صورتی که به درجه ای از اهمیت باشد که رای را از اعتبار قانونی بیندازد. 4 - آرای مغایر با یکدیگر بدون سبب قانونی در یک موضوع و بین همان اصحاب دعوا صادر شده باشد. 5 - تحقیقات انجام شده ناقص بوده و یا به دلایل و مدافعات طرفین توجه نشده باشد.

مشاهده ماده 371 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM