اگر شخصی کاغذ سفیدی را امضا کند و پس از آن متن اضافه گردد امضا وی دال بر تایید متن نبوده و نمی توان به استناد آن حکم بر محکومیت وی به پرداخت مبلغ مندرج در سند مذکور صادر کرد.

در خصوص دعوی آقای پ.ش. به طرف آقای ع.ع. با وکالت آقایان م. و الف.ص. مبنی بر مطالبه مبلغ 205000 درهم امارات متحده عربی با احتساب خسارات دادرسی و تاخیر تادیه از تاریخ 2004/1/24 تا 1390/5/29 دادگاه توجه دارد که در جلسه دادرسی خوانده خواهان ملاحظه اصل سند مورد ادعا گردیده است که خواهان آن را در جلسه حاضر نکرده است؛ لیکن به موجب تصمیم مورخ 1391/3/28 چون خوانده منکر انتساب امضاء ذیل سند به خود نبوده موضوع از مصادیق ابطال دادخواست مندرج درماده 96 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی تشخیص نگردیده است. ضمنا خوانده مدعی شده متن سند در مرحله ای موخر بر امضاء نقش بسته است که دادگاه در این راستا به وکیل ابلاغ کرده دلیل یا مدرکی ارایه کند که ثابت نماید امضاء ذیل سند در تایید مندرجات نیست که وکیل اعلام کرده موضوع به کارشناس خط و امضاء ارجاع شود که از نظر دادگاه چون حتی در فرض اعلام نگارش متن پس از امضاء باز به اصالت سند خدشه ای وارد نمی شود چرا که موضوع تابع مقررات راجع به سفید امضاء تلقی می گردد که در آن صاحب امضاء به دارنده سند اختیار نگارش متن را اعطاء کرده است و تا زمانی که سوء نیت یا مجرمانه بودن نگارش ثابت نشود اعطاء وکالت در نوشتن به دارنده سند از سوی صاحب امضاء مفروض می باشد. از سویی خوانده به عدم توجه دعوی به خودش ایراد کرده و اظهارداشته مطابق قراین موجود در سند خوانده شخص حقوقی باید باشد نه حقیقی هرچند در جلسه دادرسی خواهان اظهارداشته:«... چون بین اسم شرکت و مدیرعامل شرکت تفاوت فاحش نیست اساسا دعوی بر علیه شرکت می تواند تلقی گردد....» لیکن متعاقب آن در لایحه ی 1139- 1391/5/8 اظهارداشته: «.... ایرادات وکیل محترم خوانده مبنی بر آنکه چون مستند دعوی در سربرگ شرکت تحریر شده و ممهور به مهر شرکت می باشد مدیون شرکت می باشد استناد صحیح و درستی نمی باشد چون با کمی مداقه در متن سند به روشنی دلالت بر اقرار صریح شخص خوانده دایر بر داشتن اخبار حقی برای اینجانب بوده است.. ..» فی الحال از نظر دادگاه دعوی متوجه خوانده می باشد؛ چرا که اولا: دادگاه باید به قصد طرفین هنگام انشاء توجه کند و اظهار بعدی خواهان در جلسه که بعد آن را تکذیب کرده نمی تواند رافع کیفیت مسیولیت هر یک از اشخاص حقیقی یا حقوقی گردد. ثانیا: در متن سند صراحتا درج شده: «به آقای پ.ش. از آقای ع.ع. اینجانب ع.ع. دارای پاسپورت ایرانی به شماره.. . مبلغ 205 هزار درهم در تاریخ 2004/1/22 از سپرده های پ.ش. دارای پاسپورت ایرانی به شماره.. . را دریافت کردم و بدینوسیله متعهد می شوم که مبلغ فوق الذکر را تا تاریخ 2004/1/29 به وی مسترد گردانم...» ملاحظه می گردد در متن سند همه جا سخن از شخص حقیقی است و کلیه اعلام ها مبنی بر دریافت وجه لزوم پرداخت بر ذمه شخص حقیقی که نام خود را درج کرده است مستقر شده است. بنابه مراتب و با استناد به مواد 198 و 515 و 519 و 522 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی و مواد 1257 1258 1259 1275و 1284 قانون مدنی حکم بر محکومیت خوانده به پرداخت مبلغ 205000 درهم امارات متحده عربی با احتساب خسارات کامل دادرسی و خسارات ناشی از تغییر شاخص(درصد اعلامی از سوی بانک مرکزی ضمن تطبیق با درهم) از تاریخ ابلاغ اظهارنامه(1388/10/21) لغایت 1390/5/29 در حق خواهان صادر و نسبت به مازاد خسارات مورد مطالبه تاخیر نظر به عدم احراز مطالبه دین و به استناد مفهوم ماده 522 قانون صدرالذکرحکم بر بی حقی خواهان صادر و اعلام می گردد. این رای ظرف بیست روز در دادگاه تجدیدنظر استان تهران قابل تجدیدنظرخواهی می باشد.
رییس شعبه 87 دادگاه عمومی حقوقی تهران
چاووشی

آقای ع.ع. با وکالت آقایان م.ص. و الف.ه. به طرفیت آقای پ.ش. با وکالت آقای م.خ. نسبت به دادنامه شماره 0564 -1391/6/27 شعبه 87 دادگاه عمومی حقوقی تهران تجدیدنظرخواهی کرده است. بر اساس دادنامه موصوف تجدیدنظرخواه به پرداخت مبلغ 205000 درهم امارات متحده عربی با احتساب کامل خسارت دادرسی و خسارت ناشی از تغییر شاخص از تاریخ ابلاغ اظهارنامه 1388/10/20 لغایت 1390/5/29 در حق تجدید نظر خوانده محکوم شده است. از آنجا که وکیل تجدید نظر خواه در اولین جلسه دادرسی مرحله بدوی عنوان داشته: نوشته مدرکیه به صورت سفید امضاء و جهت ترخیص کالای گمرکی در کشور امارات متحده به تجدیدنظرخوانده تحویل گردید لیکن نامبرده از سفید امضاء سوء استفاده کرده و مطالب مورد استناد را نوشته این دادگاه قرار ارجاع امر به کارشناسی را صادر تا کارشناس منتخب پس از بررسی سند مدرکیه در خصوص صحت یا سقم ادعای تجدیدنظرخواه مبنی بر سفید امضاء بودن نوشته مدرکیه اظهار نظر نماید. کارشناس منتخب دادگاه به شرح نظریه تقدیمی مضبوط در پرونده اظهار داشته: صدور تحریر امضاء خودکاری آقای ع.ع. در ذیل رسید 22/ 2004/01 از نظر زمانی مقدم بر تحریر متن و به صورت سفید امضاء صادر گردیده و متن فعلی رسید در مرحله زمانی دیگری در بالای امضاء اضافه گردیده است. تجدیدنظرخوانده نسبت به نظریه کارشناس اعتراض نموده دادگاه قرار ارجاع امر به هیات سه نفره کارشناسی را صادر و هیات منتخب دادگاه نیز عینا نظریه کارشناس اولیه را تایید نمودند. اینک با بررسی محتویات و مستندات پرونده به عقیده این دادگاه دادنامه معترض عنه مخدوش بوده و قابل تایید نمی باشد؛ زیرا مطابق نظریه کارشناسان که مصون از تعرض موجه قرار گرفته و مخالفت آن با اوضاع و احوال معلوم و محقق مورد کارشناسی محرز نگردیده امضاء منتسب به تجدیدنظرخواه در ذیل سند مدرکیه مقدم بر متن تحریر شده و در تایید متن نمی باشد و دلیل و مدرکی که مثبت استحقاق تجدیدنظرخوانده نسبت به مبلغ مورد خواسته باشد ارایه نگردیده؛ فلذا محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت مبلغ مورد خواسته بر خلاف موازین قانونی و مستندات پرونده می باشد. دادگاه به تجویز ماده 358 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی ضمن پذیرش اعتراض دادنامه تجدیدنظرخواسته را نقض به استناد ماده 197 قانون مرقوم حکم به بی حقی خواهان بدوی را صادر و اعلام می نماید. این رای قطعی است.
رییس و مستشار شعبه 12 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
دوبحری - قیصری