در خصوص تجدیدنظرخواهی خانم ها ف. و ز. با وکالت آقای.. . ازیک طرف و آقای غ. از طرف دیگر نسبت به دادنامه شماره 1188 مورخه 09/10/92 صادره از شعبه 1081 دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن تجدیدنظرخواه خانم ف. به اتهام
تصرف عدوانی مشاعات و نگه داری تجهیزات دریافت کننده ماهواره و تهدید علیه بهداشت عمومی از طریق نگه داری سگ و هم چنین خانم ز. به اتهام تهدید علیه بهداشت عمومی از طریق نگه داری سگ که خانم ف. از حیث
تصرف عدوانی علاوه بر رفع تصرفات از مشاعات به تحمل شش ماه حبس تعزیری از حیث نگه داری تجهیزات ماهواره ای به پرداخت مبلغ سه میلیون ریال جزای نقدی محکوم شده است؛ عنایتا به توضیح مورخه 24/02/93 قاضی محترم دادگاه صادرکننده رای که در برگ 112 پرونده منعکس است ولیکن تجدیدنظرخواهان ف. و ز. از اتهام تهدید علیه بهداشت عمومی از طریق نگه داری سگ تبریه شده اند تجدیدنظرخواه آقای غ. به قلت مجازات و حکم به برایت معترض است. در مورد تجدیدنظرخواهی خانم ز. به این که هیچ گونه محکومیت پیدا نکرده است در مورد مشارالیها حکم به برایت صادرشده است و اعتراض ایشان موجه نیست از مصادیق بند الف ماده 239 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری نمی باشد لذا قرار رد تجدیدنظرخواهی صادر و اعلام می گردد. ولیکن در مورد حکم برایت خانم ف. و ز. که آقای غ. معترض است در این مرحله از رسیدگی از ناحیه تجدیدنظرخواه ایراد و اعتراض موثری که بتواند موجبات نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته را فراهم نماید ارایه و عنوان نگردیده است و تجدیدنظرخواهی با هیچ یک از شقوق مندرج در ماده 240 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری منطبق نمی باشد. در این قسمت رای صادره نتیجتا قابل تایید است و به لحاظ این که تجدیدنظرخواه از حیث شکایت و اعتراض به جرم انتسابی سمتی نداشته است وفق تبصره یک ماده 688
قانون مجازات اسلامی آمده است تشخیص این که اقدام مزبور تهدید علیه بهداشت است یا نیست و هم چینن اعلام جرم به عهده وزارت بهداشت می باشد. النهایه در مرحله تجدیدنظرخواهی آن ها باید اعتراض نمایند و به استناد بند الف ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری ضمن رد تجدیدنظرخواهی به عمل آمده حکم معترض عنه تایید می شود. در مورد محکومیت تجدیدنظرخواه ((خانم ف.)) به اتهام نگه داری تجهیزات دریافت ماهواره به پرداخت مبلغ سه میلیون ریال جزای نقدی محکوم شده است در این مرحله از رسیدگی از ناحیه تجدیدنظرخواه ایراد و اعتراض موثری که بتواند موجبات نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته را فراهم نماید ارایه و عنوان نگردیده است و تجدیدنظرخواهی با هیچ یک از شقوق مندرج در ماده 240 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری منطبق نمی باشد ضمن رد تجدیدنظرخواهی به عمل آمده استنادا به بند الف ماده 257 قانون مذکور حکم معترض عنه تایید می شود ولیکن در مورد تجدیدنظرخواهی خانم ف. نسبت به محکومیت به شش ماه حبس تعزیری و رفع تصرفات از مشاعات عنایتا به نظریه کارشناس رسمی که از اعتراض مصون مانده است که در بند 3 گزارش قید شده است مورد پوشش نورگیر در تراز بام با پروفیل فلزی و شیشه در به نظر می رسد که اجرای پروفیل فلزی و سقف شیشه ای مربوط به زمان ساخت ساختمان و قدیمی می باشد با این که در نظر کارشناس محترم آمده اجرای سقف نورگیر با پروفیل فلزی و شیشه مربوط به زمان ساخت ساختمان می باشد و پس ازآن اجرای سقف گچی به تازگی انجام شده است که دادگاه در کل سوءنیت تجدیدنظرخواه را در تصرفات اعلامی احراز نمی نماید و توجها به اظهارات مشارالیها از حیث عنصر معنوی اعتراض وارد می باشد. بنابراین استنادا به شق یک از بند ماده 257 قانون موصوف رای معترض عنه در این بخش نقص مستندا به اصل 37 قانون اساسی حکم به برایت تجدیدنظرخواه از بزه انتسابی صادر و اعلام می شود. حکم صادره قطعی است.
رییس شعبه 31 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
شریعتی ـ افشار