تبدیل اراضی زراعی به دامداری در جهت بهینه کردن تولیدات بخش کشاورزی بزه تغییر کاربری محسوب نمی شود.

مفاد و مندرجات لایحه وکیل مستدعی اعاده دادرسی آقای م. و ضمایم پیوست آن دلالت دارد که با شکایت اداره جهاد کشاورزی شهرستان.. . به اتهام تغییر کاربری غیرمجاز اراضی کشاورزی به مساحت 520 مترمربع تحت تعقیب کیفری قرار می گیرد. دادگاه عمومی بخش.. . به موجب دادنامه شماره 190-03/03/90 با این استدلال که حسب اعلام اداره شاکی مشتکی عنه اراضی موصوف را به دامداری تغییر داده است و طبق تبصره 4 (الحاقی 01/08/85) به ماده یک قانون حفظ اراضی زراعی و باغ ها 1374 تبدیل اراضی کشاورزی به دامداری تغییر کاربری محسوب نمی شود به لحاظ عدم احراز بزه و انتساب آن به نامبرده مستند به بند الف ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری قرار منع تعقیب نامبرده را صادر می نماید. با اعتراض تجدیدنظرخواهی اداره شاکی شعبه اول دادگاه تجدیدنظر طی دادنامه شماره 459-18/05/90 با این استدلال که متهم طبق مقررات و دستورالعمل قانونی مجوز احداث دامداری تحصیل نکرده است با نقض قرار پرونده را جهت رسیدگی در ماهیت اتهام به محکمه بدوی اعاده می نماید. دادگاه پس از رسیدگی به شرح دادنامه شماره 929-13/09/90 با احراز بزهکاری نامبرده به استناد ماده 3 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها مصوب 31/03/74 و اصلاحی مصوب 01/08/85 علاوه بر قلع و قمع بنا به پرداخت جزای نقدی معادل یک برابر بهاء اراضی به مبلغ 000/200/5 ریال در حق صندوق دولت محکوم می نماید که حسب گواهی شماره 117-24/03/93 مدیر اجرای احکام کیفری دادگاه عمومی بخش.. . به علت عدم اعتراض قطعی شده است. وکیل محکوم علیه با تقدیم لایحه ای که هنگام شور قرایت می گردد و اجمالا با تکیه به این که موکلش مبادرت به احداث دامداری نموده است و طبق تبصره 4 قانون استنادی از شمول مقررات قانونی یاد شده خارج و مجازات ندارد از محضر ریاست محترم دیوان عالی کشور درخواست اعاده دادرسی می نماید. پس از ثبت در دبیرخانه دیوان جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع شده است.

درخواست اعاده دادرسی وکیل محکوم علیه آقای م. نسبت به دادنامه شماره 929-13/09/90 صادره از شعبه اول دادگاه عمومی بخش.. . مآلا وارد است؛ زیرا به صراحت تبصره 4 ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها 1385 تبدیل اراضی زراعی به دامداری در راستای بهینه کردن تولیدات بخش کشاورزی بوده و تغییر کاربری محسوب نمی شود. به عبارت دیگر اقدام مذکور جرم نبوده و مسیولیت کیفری بر آن مترتب نیست با توجه به این که اداره شاکی حسب مفاد دادنامه اولیه که منجر به صدور قرار منع تعقیب محکوم علیه شده صریحا اعلام داشته که نامبرده اراضی مورد تغییر را به دامداری تبدیل کرده است لذا به لحاظ مقررات قانونی یاد شده اقدام وی قابلیت تعقیب کیفری نداشته و مجازات بر عمل وی خلاف قانون می باشد و تقاضا در واقع با بند 6 ماده 272 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری منطبق است. بنابه مراتب و مستند به ماده 274 قانون مذکور ضمن تجویز اعاده دادرسی رسیدگی مجدد در شعبه هم عرض محاکم جزایی بخش.. . را مقرر می دارد. دفتر پرونده به مرجع مربوطه ارسال شود.
رییس شعبه سی وپنجم دیوان عالی کشور ـ عضو معاون
سیدکریمی ـ حیاتی