رای قضایی شماره 9309970910601176

رای قضایی شماره 9309970910601176

مجموعه کامل آرای قوه قضاییه

رای قضایی شماره 9309970910601176


شماره دادنامه قطعی:
9309970910601176

تاریخ دادنامه قطعی:
1393/08/19

گروه رای:
کیفری

نوع مرجع:
شعبه دیوان عالی کشور

عنوان رای:
حداکثر جزای نقدی بزه جعل و استفاده از سند مجعول غیر رسمی

پیام رای:
حداکثر جزای نقدی بزه جعل و استفاده از سند مجعول غیررسمی دوازده میلیون ریال است و صدور حکم بیش از مبلغ مذکور وجاهت قانونی ندارد.

رای خلاصه جریان پرونده
آقای ب. به اتهام جعل یک فقره چک و استفاده از آن تحت تعقیب قرار گرفته و به موجب دادنامه شماره 1051- 25/10/92 شعبه 1049 دادگاه عمومی جزایی تهران و مستندا به مواد 215 و 536 و 47 قانون مجازات اسلامی به مجازات پرداخت یک میلیون و هشتصد هزار تومان بابت جعل و به همین میزان بابت استفاده از آن و معدوم نمودن سند جعلی محکوم گردیده است و رای صادره به موجب دادنامه شماره 142- 07/02/93 صادر شده از شعبه 23 دادگاه تجدیدنظر استان تهران تایید و قطعیت یافته است. محکوم علیه ضمن پرداخت هزینه دادرسی و با ارسال لایحه به دیوان عالی کشور و با اعلام این که: 1- به خاطر عدم امکان دریافت دسته چک از بانک ها اینجانب در معاملات خود از دسته چک همسرم استفاده نموده و در هنگام صدور خود ایشان امضاء می کند لکن در چک موضوع پرونده چون مقصود به امانت نهادن آن بود در حضور خود ایشان و شهود به جای ایشان امضا کردم و شاکی خود علامت گذاری کرده و چون مطلع بود و قصد تقلب منتفی بوده است. 2- جعل یعنی به اشتباه انداختن دیگری و عنصر علم و اطلاع شاکی در تحقق بزه جعل بسیار تعیین کننده است و در جایی که شاکی با علم به مجعولیت سند را دریافت می کند قصد تقلب به عنوان رکن معنوی تحقق جرم جعل منتفی است و شبیه سازی امضای صاحب حساب که باعث به اشتباه افتادن طرف شود رخ نداده است. 3- بر فرض تحقق جرم کسی که با علم به مجعولیت سند قبول می کند علیه خود اقدام کرده و سوءنیت مرتکب به عنوان استفاده از سند مجعول محقق نیست لذا مستندا به ماده 272 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری درخواست اعاده دادرسی نموده است و پرونده در مورخ 25/04/93 به این شعبه ارجاع گردیده است که به شرح آتی اظهارنظر و اتخاذ تصمیم می نماید.

رای شعبه دیوان عالی کشور
با توجه به این که دادگاه بدوی برای تعیین مجازات به ماده 536 قانون مجازات اسلامی استناد کرده و حداکثر جزای نقدی تجویز شده در این ماده قانونی دوازده میلیون ریال است و دادگاه مکلف بوده علاوه بر صدور حکم به جبران خسارت وارده (در صورت محکومیت به جزای نقدی) میزان مذکور را رعایت کند در حالی که حکم به جبران خسارت وارده نداده و متهم را به دو فقره هجده میلیون ریال محکوم نموده که بیش از مبلغ مجاز در قانون استنادی بوده و مشمول بند 6 ماده 272 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و از مصادیق مجازات غیرمتناسب می باشد بنابراین با استناد به ماده 274 قانون آیین دادرسی موصوف ضمن تجویز اعاده دادرسی نسبت به دادنامه شماره 142- 07/02/93 صادر شده از شعبه 23 دادگاه تجدیدنظر استان تهران پرونده را جهت رسیدگی مجدد به دادگاه همم رض دادگاه صادرکننده حکم قطعی ارجاع می نماید.
رییس شعبه سی وسوم دیوان عالی کشور ـ عضو معاون
نیازی ـ قرشی

قاضی:
محمد نیازی , سید مجتبی قریشی

منبع
سامانه ملی آرای قضایی

مواد مرتبط با این رای

ماده 215 ـ بازپرس یا دادستان در صورت صدور قرار منع یا موقوفی تعقیب باید تکلیف اشیاء و اموال کشف شده را که دلیل یا وسیله ارتکاب جرم بوده و یا از جرم تحصیل شده یا حین ارتکاب استعمال و یا برای استعمال اختصاص داده شده است تعیین کند تا حسب مورد مسترد ضبط یا معدوم شود. در مورد ضبط دادگاه تکلیف اموال و اشیاء را تعیین می کند. همچنین بازپرس و یا دادستان مکلف است مادام که پرونده نزد وی جریان دارد به تقاضای ذینفع و با رعایت شرایط زیر دستور رد اموال و اشیاء مذکور را صادر نماید: الف ـ وجود تمام یا قسمتی از آن اشیاء و اموال در بازپرسی یا دادرسی لازم نباشد. ب ـ اشیاء و اموال بلامعارض باشد. پ ـ جزء اشیاء و اموالی نباشد که باید ضبط یا معدوم گردد. در کلیه امور جزایی دادگاه نیز باید ضمن صدور حکم یا قرار یا پس از آن اعم از اینکه مبنی بر محکومیت یا برائت یا موقوفی تعقیب متهم باشد در مورد اشیاء و اموالی که وسیله ارتکاب جرم بوده یا در اثر جرم تحصیل شده یا حین ارتکاب استعمال و یا برای استعمال اختصاص یافته است باید رای مبنی بر استرداد ضبط یا معدوم شدن آن صادر نماید. تبصره 1 ـ متضرر از قرار بازپرس یا دادستان یا قرار یا حکم دادگاه می تواند از تصمیم آنان راجع به اشیاء و اموال مذکور در این ماده شکایت کند و طبق مقررات در دادگاه های جزایی شکایت خود را تعقیب و درخواست تجدیدنظر نماید هر چند قرار یا حکم دادگاه نسبت به امر جزائی قابل شکایت نباشد. تبصره 2 ـ مالی که نگهداری آن مستلزم هزینه نامتناسب برای دولت است یا موجب خرابی یا کسر فاحش قیمت آن می گردد و حفظ مال هم برای دادرسی لازم نیست و همچنین اموال ضایع شدنی و سریع الفساد حسب مورد به دستور دادستان یا دادگاه به قیمت روز فروخته می شود و وجه حاصل تا تعیین تکلیف نهایی در صندوق دادگستری به عنوان امانت نگهداری می گردد.

مشاهده ماده 215 قانون مجازات اسلامی

ماده 536 ـ هرگاه در مورد ماده (535) این قانون عمل یکی از دو نفر غیرمجاز و عمل دیگری مجاز باشد مانند آنکه شخصی وسیله یا چیزی را در کنار معبر عمومی که مجاز است قرار دهد و دیگری کنار آن چاهی حفر کند که مجاز نیست شخصی که عملش غیرمجاز بوده ضامن است. اگر عمل شخصی پس از عمل نفر اول و با توجه به اینکه ایجاد آن سبب در کنار سبب اول موجب صدمه زدن به دیگران می شود انجام گرفته باشد نفر دوم ضامن است.

مشاهده ماده 536 قانون مجازات اسلامی

ماده 47 ـ صدور حکم و اجرای مجازات در مورد جرایم زیر و شروع به آنها قابل تعویق و تعلیق نیست: الف ـ جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی کشور خرابکاری در تاسیسات آب برق گاز نفت و مخابرات ب ـ جرایم سازمان یافته سرقت مسلحانه یا مقرون به آزار آدم ربایی و اسیدپاشی پ ـ قدرت نمایی و ایجاد مزاحمت با چاقو یا هر نوع اسلحه دیگر جرایم علیه عفت عمومی تشکیل یا اداره مراکز فساد و فحشا ت ـ قاچاق عمده مواد مخدر یا روانگردان مشروبات الکلی و سلاح و مهمات و قاچاق انسان ث ـ تعزیر بدل از قصاص نفس معاونت در قتل عمدی و محاربه و افساد فی الارض ج ـ جرایم اقتصادی با موضوع جرم بیش از یکصد میلیون (100.000.000) ریال

مشاهده ماده 47 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM