خارج کردن سلاح و مهمات از انبار توسط نظامیان مصداق بزه سرقت است نه اختلاس.

آقای ه. به اتهام اختلاس مواد منفجره (دینامیت) تحت تعقیب دادسرای نظامی خوزستان قرارگرفته است.
شرح قضیه ازاین قرار است که نامبرده مواد ناریه را برای انفجار از انبار تحویل می گرفته است طی دو مرحله با همکاری م. مواد انفجاری دینامیت را با خودروی شخصی خود از یگان خارج نموده و به افرادی که در پرونده مطرح شده اند و به علت عدم اعتراض به رای موضوع این گزارش نیستند فروخته است. متهم در بدو دستگیری به خارج کردن دینامیت و فروش آن به افراد مذکور به مبلغ پنج میلیون ریال اعتراف و خریداران مواد منفجره را معرفی کرده است. ع. اقرار کرده است در معامله اول 50 لول دینامیت دوتایی به همراه 100 عدد چاشنی الکتریکی از آقایان م. و ه. تحویل گرفته و به شخصی به نام ب. به مبلغ 000/800 تومان فروخته و مبلغ 100 هزار تومان آن را خود برداشته و بقیه را به م. داده است. هم چنین در مردادماه سال جاری (89) 170 لول دینامیت و چاشنی الکتریکی را از آقای ن. برای فروش دریافت کرده و قبل از این که موفق به فروش آن ها شود دستگیرشده است. ن. اخذ 170 لول دینامیت با چاشنی مربوطه از م. از قرار هر لول 5000 تومان و تحویل آن ها به ع. را تایید کرده است. ه. نزد بازپرس اظهار نموده: م. که به عنوان کارگر در پروژه نظامی کار می کرده او را وسوسه نموده و از او تقاضای دینامیت کرده است. یک روز تعدادی دینامیت که درون چاله ها بوده و روی آن را خاک نریخته اند دیده با م. هم دست شده آن ها را با ماشین خود از دژبانی عبور داده و آن را مخفی کرده. م. گفته است فردا آن ها را به دایی اش خواهد داد. بعد از چند روز مبلغ 250 هزار تومان به او داده و اظهار نموده آن را دایی اش داده است. وهله دوم براثر اصرار م. و تماس های پی درپی وی در اردیبهشت 88 تعداد 5 عدد دینامیت و 40 عدد چاشنی را داخل ماشین گذاشته و از دژبانی خارج کرده و تحویل م. داده است و بعد از چند روز مبلغ 250 هزار تومان از او دریافت کرده است. وی وظیفه خود را انبارداری دینامیت و مواد منفجره اعلام کرده است. بازپرس وی را به علت عجز از ایداع وثیقه به زندان اعزام کرده است. پرونده با صدور قرار مجرمیت و کیفرخواست به دادگاه ارسال به شعبه اول دادگاه نظامی یک ارجاع شده است. دادگاه با حضور متهمان تشکیل جلسه داده متهم اظهار نموده: اتهام را قبول ندارد. بقیه متهمان خرید یا معاونت در خریدوفروش دینامیت را پذیرفته اند. باوجود اظهارات بقیه متهمان مبنی بر دریافت دینامیت از وی یا واسطه وی و یا نگه داری و اخفاء آن به صورت موقت و تحویل مجدد آن به او متهم همچنان انکار کرده است. وکیل مدافع وی نیز با نفی انتساب اتهام به وی از او دفاع کرده است. دادگاه در خاتمه رسیدگی با توجه به گزارش های واصله و اظهارات و اقاریر متهمان در مراحل بازجویی و اقرار بقیه متهمان (ردیف های 2 تا 4 که مطرح نیستند) در محضر دادگاه و اظهارات بی وجه متهم مذکور بزهکاری وی را احراز کرده به استناد بند ج ماده 119 قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح و ماده 27 قانون مجازات اسلامی 1392 وی را به سه سال حبس با احتساب بازداشت قبلی و جزای نقدی معادل دو برابر مال مورد اختلاس و اخراج از ارتش محکوم کرده است. دادنامه به وکیل مدافع محکوم علیه (تاریخ ابلاغ مشخص نیست) ابلاغ شده. در تاریخ 14/07/92 طی لایحه ای که متضمن نفی و رد اظهارات چهار نفر دیگر متهمان پرونده است تقاضای تجدیدنظر کرده است. پرونده به دفتر دیوان عالی کشور ارسال و به این شعبه ارجاع شده است.

نظر به این که دینامیت و چاشنی در مالکیت انحصاری دولت (نیروهای مسلح) می باشد و علی القاعده سلاح و مهمات و مواد منفجره همانند کالاهای مصرفی و خدماتی و غیره نمی باشد و افراد غیرنظامی جز در موارد مجاز آن هم با صدور مجوز از مقامات ذی صلاح مجاز به نگه داری آن ها نمی باشند لذا عنوان اختلاس بر عمل متهم صدق نمی کند و موضوع به عنوان سرقت مواد ناریه یا منفجره قابل رسیدگی و صدور حکم است لذا دادنامه تجدیدنظرخواسته را به استناد بند د ماده 6 قانون تجدیدنظر آرای دادگاه ها نقض و رسیدگی به شعبه دیگر دادگاه نظامی یک استان مرقوم محول می نماید.
رییس شعبه سی و دوم دیوان عالی کشور ـ عضو معاون
فرج اللهی ـ مرتضوی