اولویت حضانت تا 7 سالگی با مادر و پس از آن در صورت حدوث اختلاف با تشخیص دادگاه و در نظر گرفتن مصلحت کودک تعیین می شود؛ لذا صدور حکم به تفویض حضانت فرزند زیر 7 سال به پدر بدون احراز عدم صلاحیت مادر و عدم رعایت مصلحت طفل صحیح نیست.

در خصوص دعوی خانم ز.ع. بطرفیت آقای ع.ی. با وکالت خانم ط.الف. مبنی بر صدور حکم حضانت فرزند مشترک بنام س. متولد 1390/08/12 هرچند به موجب ماده 1169 قانون مدنی در صورت بروز اختلاف مادر تا سن هفت سالگی جهت حضانت و نگهداری مقدم خواهد بود از توجه به نحوه اختلاف طرفین به اینکه اولا خواهان مهریه ما فی القباله خود را که عبارت از700 عدد سکه تمام بهار آزادی بوده حسب الاقرار خودش دریافت نموده است. ثانیا محل سکونت خود را در منزل پدری قزوین که خارج محل سکونت مشترک بوده (ورامین) قرار داده و واگذاری حق حضانت مخالف حقوق زوج ازجمله نحوه ملاقات خواهد بود. لذا خانم ع. شرایط نگهداری از طفل را نداشته حکم به ابطال دعوی نامبرده صادر و اعلام می گردد. ولکن در خصوص دعوی دیگر وی مبنی بر اعمال حق ملاقات که به تجویز ماده98 قانون آیین دادرسی مدنی مطرح گردیده نظر به ضرورت برقراری روابط عاطفی بین مادر و فرزند و مستندا به ماده 1174 قانون موصوف حکم به الزام خوانده مبنی بر تحویل دادن طفل هرماه به مدت 9 ساعت از ساعت 10 صبح لغایت 19 در اولین روز ماه در محل کلانتری11 قدوسی به منظور ملاقات صادر و اعلام می دارد. رعایت شرایط زمانی و مکانی اجرای حکم مبنی بر تحویل گرفتن و تحویل دادن لازم الرعایه بوده شخص متخلف مشمول پیگرد قرار خواهد گرفت. رای صادره شده حضوری بوده ظرف 20 روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی نزد محاکم تجدیدنظر استان تهران خواهد بود. به کیفیت مزبور درخواست دستور موقت به علت صدور رای و مرتفع شدن موضوع مردود اعلام می گردد.
رییس شعبه 4 حقوقی دادگاه عمومی ورامین - محمدی

تجدیدنظرخواهی خانم ز.ع. با وکالت خانم ز.ح. بطرفیت آقای ع.ی. نسبت به آن بخش از رای موضوع دادنامه 520- 1393/05/29 صادره از شعبه 4 دادگاه عمومی خانواده ورامین که بر اجازه ملاقات به مادر اشعار دارد به نظر وارد است. زیرا خواسته خواهان در دادخواست تقدیمی حضانت فرزند مشترک بوده است و لا غیر بنابراین صدور حکم به انجام ملاقات مادر با فرزند مشترک خارج از خواسته تجدیدنظرخواه است. لذا این قسمت از دادنامه نقض می گردد. تجدیدنظرخواهی مشارالیه به آن قسمت از دادنامه که به رد حضانت مادر نسبت به فرزند مشترک دختر متولد 1390/08/12 بنام س. و تفویض آن به پدر اصدار یافته با عنایت به مقررات ماده 1169 قانون مدنی و اولویت حضانت تا 7 سالگی با مادر و پس از آن در صورت حدوث اختلاف با تشخیص دادگاه و در نظر گرفتن مصلحت کودک می باشد. صدور حکم به رد درخواست مادر دایر بر حضانت و تفویض ان به پدر [با نبود] احراز عدم صلاحیت مادر و عدم رعایت مصلحت طفل به نظر صحیح نمی رسد. لذا با نقض این قسمت از دادنامه مطابق ماده 1169 قانون مدنی تفویض حضانت طفل مشترک به مادر بدیهی است. مادر محل سکونت فرزند مشترک را به نحوی تعیین می نماید که امکان ملاقات پدر با فرزند مشترک به سهولت فراهم گردد. این رای قطعی است.
رییس و مستشار شعبه 47 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
معنوی - مدنی کرمانی