خواسته و دعوی آقای ح.ز. به طرفیت آقای ب.ر. به شرح دادخواست تقدیمی صدور حکم بر الزام وی به پرداخت مبلغ 215/000/000 ریال بابت وجه مندرج در
قرارداد تنظیمی در تاریخ 1388/9/28 و با احتساب کلیه خسارات قانونی اعم از هزینه های دادرسی و تاخیر تادیه دین می باشد. خواهان در دادخواست تقدیمی و در جلسه دادرسی بیان داشته که خوانده ملک غیر را به وی فروخته بود و چون مبیع مستحق للغیر برآمد لذا درصدد شکایت کیفری برآمده و حکم محکومیت وی را اخذ و طی
قرارداد تنظیمی موصوف متعهد گردید تا در قبال انصراف وی از شکایت کیفری خوانده مبلغ 215/000/000 ریال به وی مسترد نماید که از استرداد آن وجه امتناع کرده است و پس از استماع دفاعیات خوانده مبلغ خواسته را به مبلغ 110/000/000 ریال تقلیل داده است و تقاضای صدور حکم بر محکومیت وی به آن میزان از وجه را کرده است. خوانده پرونده پس از حضور در جلسه دادرسی اظهار داشته که کلا خواهان به وی مبلغ 105/000/000 ریال بابت ثمن پرداخت کرده بود که در پرونده کیفری محبوس گردید و در تاریخ 1392/5/12 خواهان با دریافت مبلغ 105/000/000 رضایت بدون قید و شرط خود را اعلام کرده است و تصویری از رضایت نامه موصوف را به ضمیمه لایحه دفاعیه اش تقدیم نموده و توضیح داده که دیگر دینی به وی ندارد تا پرداخت نماید و تقاضای رد دعوی مطروحه را کرده است. دادگاه با عنایت به اینکه در رضایت نامه مرقومی در تاریخ 1392/5/12 آقای ح.ز. رضایت خود را نسبت به پرونده کیفری با اخذ مبلغ105/000/000 ریال اعلام کرده است و مفاد رضایت نامه مذکور تسری به موضوع
قرارداد تنظیمی در تاریخ 1388/9/28 ندارد و خواهان صراحتا به دریافت مبلغ 105/000/000 ریال از ثمن اشاره کرده و خواسته را با تقلیل به مبلغ 110/000/000 ریال بابت باقیمانده وجه مندرج در
قرارداد استنادی اش تعیین کرده است و خوانده دلیل و مدرکی مبنی بر پرداخت آن میزان از وجه و نهایتا برایت ذمه اش ارایه نکرده است و دفاعیات وی نیز موثر واقع نگردیده است لذا با استناد به مواد 231 و 219 و 10
قانون مدنی و مواد 522 و 519 و 515 و 198 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی دعوی مطروحه را نسبت به مبلغ 110/000/000 ریال که خواهان به آن میزان خواسته را تقلیل و کاهش داده است ثابت و وارد تشخیص داده و حکم بر محکومیت خوانده را به پرداخت مبلغ 110/000/000 ریال بابت باقیمانده وجه مندرج در
قرارداد استنادی به عنوان اصل خواسته و مبلغ 2/200/000 ریال بابت هزینه های دادرسی و همچنین پرداخت
خسارت تاخیر تادیه دین که موقع اجرای حکم از تاریخ 1392/5/12 (تاریخ اعلام رضایت در پرونده کیفری) تا تاریخ پرداخت بر مبنای شاخص اعلامی از سوی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران محاسبه و برآورد خواهد شد در حق خواهان صادر و اعلام می دارد. رای صادره حضوری و ظرف 20 روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 152 دادگاه عمومی حقوقی تهران
رمضانی