در مورد کیفرخواست شماره 9310432123001152 مورخه 19/03/1393 صادره از دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه 21 تهران در خصوص اتهام آقای م.ر. فرزند ر. 20 ساله اهل و ساکن تهران دایر بر شرب خمر؛ با عنایت به مجموع محتویات پرونده گزارش مرجع انتظامی تحقیقات انجام شده نتیجه تست الکل پزشکی قانونی نحوه دستگیری ایشان و اظهارات و اقاریر صریح و مقرون به واقع متهم به خوردن مشروب الکلی با علم به حرمت آن و قرار مجرمیت و کیفرخواست صادره و سایر قراین و امارات موجود در پرونده بزه انتسابی به نامبرده از نظر این دادگاه محرز و مسلم و ثابت می باشد فلذا دادگاه به استناد ماده 264 و 265
قانون مجازات اسلامی 1392 مشارالیه را به تحمل هشتاد تازیانه حد شرعی محکوم می نماید. و در خصوص اتهام خانم م.ت. و فرزند م. 22 ساله اهل و ساکن تهران دایر بر شرب خمر با توجه به مجموع محتویات پرونده و انکار متهم در جلسه مورخه 18/05/1393 دادگاه و نظر به این که نامبرده مدعی جهل به موضوع بوده و صحت ادعای وی نیز محتمل است و اقرار ایشان در مراحل تحقیق و به خاطر این که اقرار در محضر دادگاه و عندالحاکم فی القضیه نبوده و هم چنین تست الکل به لحاظ احتمال خطا و اشتباه در اخذ آزمایش یا در اعلام نتیجه از دلایل اثبات بزه شرب خمر محسوب نمی شود. و با عنایت به این که در جهت اثبات بزه مذکور در پرونده دلیل یا مدرک محکمه پسندی وجود ندارد و قراین و امارات موجود نیز مفید علم و یقین دال بر ارتکاب بزه فوق توسط نامبرده نمی باشد فلذا دادگاه به لحاظ وجود شبهه موضوعیه و فقد ادله اثباتی و عدم وجود بینه شرعیه و عدم احراز وقوع بزه و مستندا به حاکمیت اصالت البرایت و اصل 37
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و ماده 120
قانون مجازات اسلامی و قاعده فقهی (تدرء الحدود بالشبهات) رای بر برایت مشارالیها صادر و اعلام می نماید. رای صادره حضوری و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در مرجع تجدیدنظر استان می باشد.
رییس شعبه 1090 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ مشاری