در خصوص دعوی ف.س. به طرفیت آقای الف.د. به خواسته مطالبه
نفقه فرزند مشترک با جلب نظر کارشناس مقوم به3010000 ریال بااحتساب خسارات دادرسی بدین توضیح که خواهان با تقدیم دادخواست منعکس در پرونده مدعی شده است که خوانده همسر سابق من است طی
طلاق نامه مدرکیه
طلاق گرفتم و فرزند نزد من است ولی مشارالیه از پرداخت
نفقه فرزند امتناع می نماید لذا تقاضای صدور حکم به شرح خواسته را دارم خوانده در پاسخ اظهار داشت که طی
سند رسمی وکالت شماره 18303-6/12/92
حضانت فرزند را مشروط به اینکه
نفقه به عهده وی باشد به وی دادم و من تکلیفی برای پرداخت ندارم ولی قبل از وکالت
نفقه را پرداخت کردم که تقاضای استعلام بانکی از حساب خوانده را دارم خواهان در پاسخ اظهار داشت که خیر وکالت را من امضاء نکردم و صرفا خودش امضاء نموده است لذا تقاضای صدور حکم دارم دادگاه نیز برای برآورد میزان
نفقه موضوع را به کارشناس ارجاع نموده است که کارشناس میزان
نفقه ماهانه و مجموع پرداختی های خوانده را برآورد و محاسبه نموده است که نظریه با وصف ابلاغ مصون از اعتراض باقی مانده است دادگاه با توجه به مراتب مرقوم نظربه اینکه
سند رسمی وکالت نامه مدرکیه خوانده در واقع یک توافق بوده است که یک طرف آن توافق را تایید و امضاء ننموده است لذا استفاده سند علیه وی وجاهت ندارد چون توافق و تعهد خویش را امضاء و تایید ننموده است لذا صرف نظر از بخش های خص
وصی دیگر در پیرامون سند حداقل از این حیث قابلیت استعمال و استفاده را ندارد و ضمانت اجرایی علیه خواهان ایجاد نمی نماید لهذا ضمن رد دفاع خوانده از این حیث با عنایت به اینکه پرداخت
نفقه تکلیفی است به عهده پدر و با توجه به اینکه زمان مطالبه زمان
طلاق تلقی می شود ضمن کسر پرداختی خوانده مبلغ 4405000 ریال مستندا به مواد1206
قانون مدنی و 198-515-519-520 ق.آ.د.م. حکم به محکومیت خوانده به پرداخت 1835000 ریال تا زمان صدور رای به عنوان اصل خواسته و پرداخت مبلغ 000/350/4 ریال بابت ثبت نام مدرسه و پرداخت مبلغ 671000 ریال به عنوان هزینه دادرسی و پرداخت مبلغ 000/000/1 ریال حق الزحمه کارشناس در حق خواهان را صادر و اعلام می نماید رای صادره ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 7 دادگاه عمومی خانواده شهریار - صادقی