با توجه به محتویات پرونده و مستندات ابرازی زوج دادنامه فرجام خواسته و با نتیجه رای بدوی مخدوش هستند زیرا: اولا استناد به ماده 1131 ق.م. درباره فوریت اعمال
حق فسخ به طور مطلق بدون رسیدگی درباره این مسیله که زوج اطلاع و علم از داشتن چنین حقی داشته و یا علم و اطلاع از فوریت اعمال
حق فسخ داشته یا خیر صحیح نمی باشد و دادگاه ها باید به این امر توجه می نمودند که ننمودند. ثانیا در پرونده حاکی است که زوجه شوهر کرده و مدخوله بها است و
طلاق گرفته و با هزار سکه با این فرد یعنی زوج فعلی ازدواج نموده. زوج مدعی است در عقدنامه قید دوشیزه آمده و زوجه با بیان عقد کننده به عنوان دوشیزه (بله) گفته و عقد متباینا بر آن انجام شد و شهود حاضر بودند ولی دادگاه ها به این امر توجه ننموده اند و شهود را دعوت نکردند و اینکه زوج می گوید توضیح در عقدنامه بعدا قیدشده کارشناسی نشده است. ثالثا زوج مدعی است علیه زوجه شکایت تدلیس نموده است و پرونده به ضرر وی خاتمه یافته ملاحظه آن پرونده و احیانا اظهارات مشتکی عنها مسیله را روشن می نمود ولی دادگاه پرونده ها را مطالبه و مطالعه ننمودند. رابعا در پرونده روشن نیست زوج در شب زفاف یا بعدازآن با زوجه هم بستر شده یا خیر که درباره مسیله
مهریه تاثیرگذار بوده و احیانا رعایت مسیله 16 باب تدلیس در کتاب تحریرالوسیله حضرت امام ره قابلیت اعمال داشته است ولی دادگاه ها به این امر عنایت ننموده اند به علاوه از زوجه تحقیق نشده است که ادعایی از عالم بودن زوج به مسیله ازدواج قبلی دارد یا خیر؟ علی هذا دادنامه فرجام خواسته نقض و رسیدگی به همان شعبه محول می شود.
رییس شعبه 23 دیوان عالی کشور ـ مستشار
انصاری ـ الهی