دادخواست خواهان خانم ب.ش. با وکالت خانم ل.پ. به طرفیت آقای ق.س. با وکالت خانم م.ق. به خواسته مطالبه
نفقه از تاریخ 1/1/89 لغایت صدور حکم به شرح مندرجات دادخواست تقدیمی است به توضیح اینکه زوجین تا تاریخ 1/12/90 در منزلی که توسط زوج تهیه شده با یکدیگر زندگی مشترک داشته اند که با توجه به اینکه در زیر یک سقف مشترک بوده و اصل بر پرداخت
نفقه از ناحیه زوج و تمکین از ناحیه زوجه است و زوجه دلیلی در جهت اثبات ادعای خود مبنی بر عدم پرداخت
نفقه از ناحیه زوج به دادگاه ارایه ننموده مستندا به ماده 1257 از
قانون مدنی خواسته خواهان از تاریخ 1/1/89 لغایت 1/12/90 مردود است و از تاریخ 1/12/90 ملک مذکور بنام زوجه شده و طرفین در آن ملک زندگی مشترک داشته اند که با توجه به زندگی در زیر یک سقف مشترک تا تاریخ 1/7/91
نفقه ای به زوجه تعلق نمی گیرد اما چون منزل متعلق به وی بوده طبق نظر کارشناسی از تاریخ 1/12/90 لغایت 1/7/91 خوانده ملزم به پرداخت هزینه مسکن از قرار ماهیانه 000/500/1 ریال در حق خواهان مستندا به ماده 1107 از
قانون مدنی است و از تاریخ 1/7/91 نیز با توجه به اینکه زوج اقدامی جهت بازگشت زوجه به منزل مشترک ننموده و اقدامی نیز جهت تهیه منزل و تمکین زوجه نکرده است فلذا خواسته خواهان مستندا به ماده 1107 از
قانون مدنی وارد تشخیص داده شده و خوانده ملزم به پرداخت
نفقه از تاریخ 1/7/91 لغایت پایان سال شامل خوراک و پوشاک و مسکن و غیره از قرار ماهیانه 000/600/3 ریال و از 1/1/92 لغایت صدور حکم تمکین به تاریخ 5/9/92 از قرار ماهیانه 000/200/4 ریال در حق زوجه می باشد. رای صادره حضوری و ظرف 20 روز قابل اعتراض در دادگاه تجدیدنظر می باشد.