در خصوص شکایت م.ع. فرزند م. علیه م.ع. دایر به
جعل و استفاده از سند مجعول به شرح پرونده و کیفرخواست صادره که شاکی بیان داشته: متهم به استناد فاکتور غیرواقعی و دروغین به طرفیت اینجانب دعوی حقوقی مطرح کرده و در شعبه 188 اینجانب به پرداخت وجه محکوم شدم و این حکم در دادگاه تجدیدنظر هم تایید شده است و در جلسه دادگاه در جواب سیوال دادگاه که متهم چه چیزی را
جعل کرده؟ اظهار داشته: فاکتورهای دروغین به من نسبت داده و من با وی مراوده کاری نداشتم. دادگاه با توجه به مراتب فوق صرفنظر از اینکه طبق حکم پیوست وی در شعبه 188 اعلام داشته تقاضای کارشناسی دارم تا میزان مطالبات طرف مقابل معلوم شود و صرفنظر از عدم ابلاغ به متهم در این جلسه و حتی صرفنظر از صحیح نبودن ابلاغها در دادسرا که به جای نشر آگهی ابلاغ به محل مسکونی فاقد سابقه گردید نظر به اینکه تعریف
جعل یعنی شبیه سازی امضاء اثر انگشت و فاکتور و مدارک متعلق به شاکی و در ما نحن فیه نه امضاء شاکی
جعل شده نه اثر انگشت وی و نه فاکتور متعلق به شاکی را متهم
جعل کرده بلکه حسب ادعا با اینکه شاکی به متهم بدهی ندارد وی به دروغ فاکتور وی را تنظیم و اعلام داشته که شاکی به من بدهکار است این اقدام متهم بر فرض صحت منطبق با تعریف
جعل نمی باشد و به استناد مفهوم ماده 523
قانون مجازات اسلامی و عدم احراز رکن مـادی جـرم حکـم بـه برایت متهم صادر می گردد. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر می باشد.
رییس شعبه 1154 دادگاه عمومی جزایی تهران