شماره پرونده : 9109980245300552 شماره دادنامه : 9409970220900001 شعبه : شعبه 9 دادگاه تجدیدنظر استان تهران تاریخ : 1394/01/08-09:06 قاضی : رضا نوری خواجه غیاثی قاضی : سید ابولحسن موسوی
رای دادگاه
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ع.ز. به وکالت از آقای م.ز.و. نسبت به دادنامه شماره 00236 مورخ 1392/3/12شعبه 1177 دادگاه عمومی تهران که بموجب آن در مورد اتهام تجدیدنظر خواندگان آقایان 1- ک. ج. 2- م. ه.ز. دایر بر انتقال منافع مال غیر رای بر برایت ایشان صادر شده است با توجه به محتویات پرونده و با این توضیح که بموجب
قرارداد عادی مشارکت فیمابین آقایان م. ز.و. و ک. ج. مقرر گردیده یک واحد تجاری به مساحت 670 متر مربع که مالکیت 190 متر مربع آن متعلق به شاکی آقای ز.و. و مالکیت بقیه متعلق به آقای ج. می باشد جهت رستوران داری در اختیار آقای ک. ج. قرار گرفته و مدیریت آن به عهده ایشان بوده و سود حاصله ناشی از رستوران داری به نسبت مالکیت هر یک از شرکا تقسیم گردد لیکن آقای ک. ج. بدون اطلاع شریک خود امکان تجاری مورد بحث را به تجدیدنظر خوانده دیگر آقای م. ه.ز. به نحو
اجاره واگذار می نماید از آنجایی که متهم آقای ک. ج. با
تنظیم قرارداد عادی مورخ 1389/8/14 متعهد گردیده با تاسیس و مدیریت رستوران که قایم به شخص ایشان بوده منافع حاصله را به نسبت مالکیت شاکی و خود در رستوران تقسیم نمایند در حالی که با
تنظیم قرارداد اجاره جداگانه و انتقال مدیریت رستوران به آقای م. ه.ز. و م. ش. و دریافت
اجاره از مشارالیها شاکی را از منافعی که از
تنظیم قرارداد مشارکت می توانسته بهره مند گردد محروم و در واقع مال شاکی را برده است. زیرا از سوی متهم مذکور(آقای ک. ج.) هیچگونه دلیل و یا مدرکی که حکایت از محاسبه هزینه راه اندازی رستوران و سود حاصله و تسویه حقوق ناشی از
قرارداد مشارکت خود با شاکی می نماید اقامه و ارایه نگردیده و به عقیده دادگاه با وجود
قرارداد کتبی تمسک به شهادت به نحوی که با حقوق شاکی در موضوع
قرارداد منافات داشته باشد موثر در مقام نبوده مضافا از مفاد بند 8
قرارداد مشارکت تنظیمی و وکالتنامه رسمی (صفحه 163) پرونده نیز اذن انتقال منافع یا
اجاره رستوران به غیر استنباط نمی گردد تا بتوان اقدام تجدیدنظر خوانده متهم آقای ک. ج. را در انتقال منافع رستوران به دیگری فاقد وصف جزایی دانست علیهذا دادگاه اعتراض وکیل تجدیدنظر خواه را نسبت به آقای ج. وارد تشخیص مستندا به شق4 از بند ب ماده 257 قانون آیین دادرسی در امور کیفری و ماده یک قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشا و اختلاس و
کلاهبرداری ضمن نقض دادنامه مبنی بر رای برایت در مورد ایشان مشارالیه را به تحمل یکسال حبس و رد مال به نسبت مالکیت شاکی در رستوران از اجور دریافتی توسط متهم از آقایان م. ه.ز. و م.ش. و پرداخت معادل آن بعنوان جزای نقدی در حق دولت محکوم می نماید نسبت به آقای م.ه.ز. به عدم احراز سوء نیت وی در انتقال منافع رستوران بنام خود دادگاه اعتراض را مردود دانسته مستندا به بند الف از ماده 257 قانون صدرالاشعار دادنامه تجدیدنظر خواسته را تایید می نماید. این رای قطعی است.
رییس شعبه 9 دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه
سید ابوالحسن موسوی صادقی
شماره پرونده : 9109980245300552 شماره دادنامه : 9409970222200648 شعبه : شعبه 22 دادگاه تجدیدنظر استان تهران تاریخ : 1394/10/09-12:18 قاضی : منصور عظیمی قاضی : احمد شیری
رای دادگاه
در خصوص تجویز اعاده دادرسی شعبه سی هفتم دیوان عالی کشور نسبت به دادنامه شماره 900001 مورخ 1394/01/08 صادره از شعبه 9 دادگاه تجدیدنظر استان تهران که به موجب آن دادنامه شماره 236 مورخ 1392/03/12 شعبه 1177 دادگاه عمومی جزایی تهران مبنی بر صدور رای برایت اعاده خواه از اتهام انتقال منافع مال غیر ( یک واحد تجاری ) نقض و به تحمل یکسال حبس و رد مال به نسبت مالکیت شاکی در واحد تجاری از اجور دریافتی توسط متهم ( اعاده خواه ) و پرداخت معادل آن به عنوان جزای نقدی به صندوق دولت محکوم شده است با عنایت به محتویات پرونده نظر به اینکه مستند ادعای شاکی در رابطه با انتقال منافع مال غیر قرار داد مشارکت مابین متهم با اشخاص غیر بوده که موضوع قرار داد مذکور مشارکت در تهیه غذا و فروش مواد غذایی در امر رستوران داری و سفره خانه سنتی می باشد که تعبیر به قرار داد
اجاره شده است و اینکه قرار داد مذکور نیز به تبع قرار داد مشارکت مابین شاکی و متهم در شغل رستوران داری به میزان سهم در ملک تجاری بوده که در ماده 8 آن متهم ( اعاده خواه ) به عنوان مدیر رستوران و نماینده تام الاختیار از طرف شاکی ( ز.و. ) به عنوان خرج کرد و خرید و پرداختی و هر چیز دیگری که به رستوران مربوط می باشد اختیار کامل دارد و این قرار داد خارج از
قرارداد صورت حساب حسابدار مستند ملاک محاسبه می باشد و طرفین حق اعتراض به آن را از خود اسقاط نمودند قید شده است و دفاعیات متهم ( ک. ج.ر. اعاده خواه ) و وکیل وی در جلسه دادرسی به استناد
قرارداد مشارکت فی مابین بوده و منافع رستوران واگذار نشده است بلکه در راستای
قرارداد مشارکت و جهت بهره برداری بهتر و با موافقت شاکی اداره و مدیریت رستوران به اشخاص غیر مشارکت گذاشته شده است هر چند دلیلی بر موافقت شاکی ارایه نشده و صرف نظر از اینکه قرار داد مشارکت متهم با اشخاص غیر حکایتی از واگذاری منافع رستوران و تعبیر آن به
اجاره ندارد با توجه به اینکه اختلاف حاصله و طرح شکایت ناشی از برداشت های متفاوت از مفاد قرار داد مشارکت می باشد و سوء نیتی احراز نمی گردد لذا دادگاه درخواست اعاده دادرسی را وارد تشخیص و مستندا به ماده 480
قانون آیین دادرسی کیفری دادنامه مورد اعاده دادرسی به شماره 900001 مورخ 1394/01/08 صادره از شعبه 9 دادگاه تجدیدنظر استان تهران را نقض و به لحاظ عدم احراز سوء نیت متهم ( ک. ج.ر. ) مستندا به اصل 37
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران رای به برایت صادر می نماید. این رای قطعی است. الف. شیری خان منصور عظیمی
مستشاران شعبه 22 دادگاه تجدیدنظر استان تهران