در صورت عدم درخواست کیفر توسط دادسرا در کیفرخواست حکم به صدور آن صحیح نیست.

در خصوص اتهام آقای ع.ص. فرزند م. اهل و ساکن تهران کارمند آزاد با تودیع وثیقه دایر بر ایراد صدمه بدنی عمدی دادگاه با توجه به محتویات پرونده از جمله شکایت شاکی آقای م.ن. و اظهارات وکیل ایشان آقای ر.الف. و کیفرخواست صادره از دادسرای عمومی و انقلاب تهران گزارش مرجع انتظامی مودای گواهی گواهان که موید ادعای شاکی بوده و هم چنین نظریه پزشکی قانونی و کمیسیون پزشکی قانونی و توجه به دفاعیات غیر موثر متهم و اقرار ضمنی وی بر وقوع درگیری اما منکر ایراد ضرب و جرح نسبت به شاکی گردیده ولیکن دلیل مقتضی بر رد ادعای گواهان شاکی اقامه ننموده است و سایر قراین و امارات موجود در پرونده بزه انتسابی را محرز و مسلم تشخیص و با استناد به مواد 294-302-304-367-480-481-484 و تبصره 2 ماده 269 از قانون مجازات اسلامی متهم را به پرداخت قیمت یک نفر شتر دیه بابت خراشیدگی خلف گوش راست (حارصه) و قیمت یک دوم از یک نفر شتر دیه بابت خراشیدگی سمت راست گردن و 5/1 دینار دیه بابت کبودی این عضو و 12 درصد دیه کامل ارش شکستگی استخوان های لگن از نواحی استخوان عانه و حفره مفصل رانی لگنی و نیم درصد دیه کامل ارش بابت تورم گونه راست در حق آقای م.ن. و از بابت جنبه عمومی جرم متهم را با رعایت ماده 3 قانون وصول برخی از درآمد های دولت و مصرف آن در موارد معین به تحمل 91 روز حبس تعزیری محکوم و اعلام می نماید. رای صادره حضوری است و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
دادرس شعبه 1035 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ شعبانی

در این پرونده 1- آقای م.ب. و خانم س.م. به وکالت از آقای ع.ص. 2- آقای م.ن. از دادنامه شماره 00085 مورخ 3/2/92 شعبه 1035 دادگاه عمومی جزایی تهران تجدیدنظرخواهی کرده اند به موجب دادنامه موصوف آقای ع.ص. از حیث بزه ایراد صدمه بدنی عمدی نسبت به آقای م.ن. به پرداخت دیه در حق شاکی خصوصی و تحمل 91 روز حبس محکوم شده است وکلای تجدیدنظرخواه ردیف اول مدعی بی گناهی موکل خود بوده و اظهار می دارند صدمات وارده به شاکی بدوی ناشی از عمل موکل آنان نمی باشد تجدیدنظرخواه ردیف دوم ضمن درخواست تشدید مجازات عمل مرتکب را با ماده 614 قانون مجازات اسلامی منطبق دانسته و اظهار می دارد استناد دادگاه بدوی به تبصره 2 ماده 269 قانون مرقوم صحیح نیست؛ دادگاه با توجه به بررسی اوراق و مستندات پرونده: 1- ذکر شتر یا دینار در رای بدوی به لحاظ موضوعیت نداشتن آن ها صحیح نبوده و دادگاه می بایستی به درصدی از دیه کامل حکم صادر می نمود که در این خصوص به دادگاه بدوی تذکر داده می شود. 2- مهلت پرداخت دیه از تاریخ وقوع جرم ظرف یک سال می باشد. 3- دادسرا برای جنبه عمومی بزه یاد شده درخواست مجازات نکرده و دادگاه مکلف بوده در حدودکیفرخواست و فقط به جرایم مندرج در کیفرخواست رسیدگی و صدور حکم نماید و آن جایی که مدعی العموم اخلال در نظم جامعه و یا بیم تجری مرتکب یا دیگران را احراز نمی کند و بر این اساس از حیث جنبه عمومی درخواست مجازات ندارد صدور حکم به مجازات از حیث جنبه عمومی صحیح نمی باشد لذا در اجرای مقررات تبصره 4 ماده 22 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مجازات حبس از دادنامه تجدیدنظرخواسته بنا بر شرح فوق حذف می شود هر چند اگر دادستان برای جنبه عمومی درخواست مجازات می نمود همان طور که تجدیدنظرخواه ردیف دوم به درستی اظهار می دارد موضوع مشمول مقررات ماده 614 قانون مجازات اسلامی می گردید از این رو با رد تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه وکلای تجدیدنظرخواه ردیف اول در ارتباط با اصل توجه اتهام به موکل آنان و پذیرش تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه ردیف اول از جهت جنبه عمومی بزه مذکور دادنامه تجدیدنظرخواسته به شرح فوق و با حذف مجازات حبس به استناد بند الف ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری تایید و استوار می شود. این رای قطعی است.
رییس شعبه 56 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
اهوارکی ـ رمضانی