در خصوص تجدیدنظرخواهی خانم ن.الف. از دادنامه شماره 00091 مورخه 7/2/92 شعبه محترم 278 دادگاه خانواده تهران که به موجب آن دعوی مطروحه ایشان به طرفیت آقای م.م. به خواسته الزام به بذل مدت
متعه در پرونده کلاسه 278/91/01404 قرار رد دعوی صادرگردیده دادگاه با توجه و مداقه به اوراق و محتویات پرونده نحوه رسیدگی و همچنین مدارک و لوایح تقدیمی در مرحله تجدیدنظرخواهی و این که دادگاه محترم نخستین در خصوص خواسته خواهان بدوی که الزام زوج به بذل باقی مدت
متعه و
ازدواج موقت انجام یافته فی مابین می باشد به دلایل ارایه شده از سوی مشارالیها التفاتی ننموده و بدون بررسی مستندات ابرازی مبادرت به صدور قرار رد دعوی نموده در حالی که می بایست مانند دعوی
طلاق به دلایل عسر و حرج زوجه یا تحقق شرایط ضمن عقد توجه و با ارجاع امر به داوری و بررسی دلایل ابرازی و پس از آن اظهارنظر ماهوی می کرد ارجاع امر به داوری مطلق بوده و شامل نکاح دایم و موقت می شود و دلیلی بر استثنای موقت از
طلاق دایمی نیست لذا به استناد ماده 353 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب 21/1/1379 در امور مدنی قرار مذکور نیز نقض و پرونده جهت رسیدگی ماهیتی با رعایت موارد فوق الذکر به دادگاه محترم نخستین عودت می گردد. این رای به موجب ماده 365 قانون دادرسی یاد شده قطعی است.
رییس شعبه 45 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
اصلانی ـ نحوی