در تاریخ 4/3/91 خانم م.پ. مقیم کلاله به طرفیت همسرش آقای ع.م. که وی را مجهول المکان معرفی نموده دادخواستی به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه
طلاق به دادگستری شهرستان کلاله تقدیم که در شعبه اول ثبت و با تعیین وقت رسیدگی و نشر آگهی در مطبوعات از خوانده دعوت به رسیدگی به عمل آمد در جلسه دادرسی مورخ 18/5/91 خوانده حضور نیافته و لایحه ای تقدیم نکرده است وکیل خواهان حاضر شده و در قسمتی از اظهارات خود گفته است که خوانده حدود چهار سال است موکله را در منزل پدری اش رها نموده و خودش ازدواج مجدد کرده و مکان خود را از شهرستان زابل به منطقه نامعلومی تغییر داده است سپس دادگاه دستور داده که پرونده استنادی خواهان مطالبه شود. در این اثنا خواهان با تقدیم لایحه ای که به شماره 1104 ـ 91 مورخ 18/5/91 ثبت دفتر دادگاه شده آدرس دقیق خوانده را در استان سیستان و بلوچستان شهرستان زابل تعیین و اعلام نموده است پرونده استنادی واصل و دادگاه خلاصه مفید آن را در صورت مجلس مورخ 18/5/91 منعکس و سرانجام به موجب رای بدون شماره مورخ 18/5/91 با اعلام اینکه وکیل خواهان برخلاف واقع خوانده را مجهول المکان معرفی نموده در حالی که برابر محتویات پرونده استنادی که وکیل از آن کاملا آگاه بوده نشانی خوانده شهرستان زابل می باشد و شخص خواهان هم طی لایحه تقدیمی اقامتگاه خوانده را شهرستان زابل اعلام کرده است و طبق ماده 11 قانون آیین دادرسی مدنی هم دعوی می بایستی در محل اقامت خوانده اقامه شود و از طرفی هم دعوی مطروحه مشمول ماده 7 قانون حمایت خانواده نمی گردد لذا دادگاه خود را صالح به رسیدگی ندانسته و به استناد ماده مرقوم قرار عدم صلاحیت خود را به شایستگی محاکم عمومی خانواده شهرستان زابل صادر نموده و پس از وصول پرونده به دادگستری زابل و ثبت آن در شعبه دوم دادگاه حقوقی با تعیین وقت از طرفین دعوت به رسیدگی به عمل آمد اخطاریه خوانده در همان آدرس اعلام شده از طرف خواهان حسب گزارش مامور ابلاغ با تحویل آن به خواهرش ابلاغ قانونی گردیده است در جلسه دادرسی مورخ 18/9/91 خوانده حضور نیافته و لایحه ای تقدیم ننموده ولی خواهان حضور یافته و توضیحات خود را در خصوص دعوی مطروحه بیان نموده که در صورت مجلس منعکس گردید و در تاریخ 19/9/91 خواهان مجددا در دادگاه حضور یافته و اظهار داشت در تاریخ 20/5/78 در مینودشت عقد نموده ایم در دادگاه کلاله آدرس خوانده را زابل اعلام نموده ام تمام پرونده های بنده شامل پرونده های
مهریه و
نفقه و غیره در دادگاه کلاله مطرح رسیدگی بوده است و در خصوص
مهریه از همان دادگاه حکم دریافت کرده ام با توجه به محل وقوع عقد و به جمیع پرونده ها در یک حوزه تقاضای ارسال پرونده را به دادگاه کلاله دارم. سپس دادگاه با اعلام ختم رسیدگی به موجب رای بدون شماره مورخ 19/9/91 با توجه به اظهارات خواهان در جلسه فوق العاده که اعلام داشته در مینودشت عقد نموده و تمام پرونده های مربوط به اختلافات خانوادگی ایشان در دادگاه کلاله رسیدگی گردیده است لذا با توجه به محل وقوع عقد طرفین (صرف نظر از محل اقامت خوانده) مستندا به ماده 12 قانون آیین دادرسی مدنی قرار عدم صلاحیت خود را به شایستگی محاکم حقوقی مینودشت صادر و سپس به لحاظ حدوث اختلاف در صلاحیت پرونده را به دیوان عالی کشور ارسال و پس از وصول جهت حل اختلاف به این شعبه ارجاع گردیده است.