به حکایت محتویات پرونده های کلاسه 91/178/330-635 شعبه یک صد و هفتاد و هشت دادگاه عمومی حقوقی تهران آقایان الف.ب. و ع.ج. به وکالت از آقایان ج.م. و ع.ر. و بانو ز.ج. دادخواستی به خواسته
خلع ید از یک دستگاه آپارتمان واقع در پلاک ثبتی تجمیعی 13202فرعی از 2398 اصلی و13280 فرعی از 2398 اصلی در بخش 10 تهران با لحاظ جملگی خسارات حاصله مقوم به 000/000/51 ریال به طرفیت جناب ح.ع. با وکالت لاحق بانوان م.ح. و ف.ع. اقامه نموده به گونه ای که تصرف خوانده را بالذات بلا اذن و تهی از هرگونه
قرارداد تبیین می نمایند. متعاقب مردود انگاشتن ادعای مرقوم و اظهار جلب اشخاص ثالث معنون از سوی وکیل خوانده در جلسه نخست دادرسی و تقدیم دادخواست قانونی که به غایت توجیه تصرفات موکل جناب ح.ع. تجلی یافته بعد از حضور مجلوبان ثالث جناب ع.م. و نیز بانو الف.م به وکالت از آقایان الف.الف. و ر.غ. عقد شرکت در ساخت 71001-21/5/89 و متمم شماره 5 تنظیمی فی مابین خواهان ها و مجلوبین ثالث اخیرالذکر بیع نامه 102982-26/8/90 مشعر بر انتقال رقبه مابه النزاع از آقایان الف.الف. و ر.غ. به آقای ع.م. و ایضا سند عادی انتقال 990327-10/12/90 حاکی از تملیک پلاک مزبور از سوی نفر اخیر به خوانده دعوی جناب ح.ع. که اصالت جملگی اسناد مسطوره را وکیل خواهان آقای الف.ب. هکذا صحه نهاده ابراز می گردد. تامل وتعمق در جامع مدارک تقدیمی و علی الخصوص شق «توضیحات»; ذیل ماده 12 متمم شماره 5
قرارداد محرره فی مابین خواهان ها و مجریان پروژه احداث بنای مسکونی که همانا آقایان م.الف. و غ. بوده استحقاق مشارالیهما در طریق انتقال بعض از واحدها و من جمله آپارتمان مبحوث آشکار گشته ولیکن مع هذا وکیل خواهان ها جوابا به اتکای عدم استحضار و تراضی موکلین به امر و نیز رای 20 دی ماه 1390 داور منتخب خواهان ها آقای ع.م. متضمن بر
فسخ قرارداد مشارکت مارالذکر استیلای خوانده بر رقبه امر را همچنان من غیر حق تلقی نموده و بر
خلع ید ابرام می ورزد. بنا علی هذا المقدمات دادگاه
دعوی خلع ید را من حیث المجموع مستظهر به ادله متقن نیافته چه اولا: تصرف خوانده در پلاک مزبور متلقی و منبعث از عقود پیش گفته محسوب بوده و بالتبع مشروعیت امر مستصحب است ثانیا: با مفروض دانستن صحت ادعای وکیل خواهان ها از حیث مستحضر نگردیدن موکلان از انتقال حاصله و عدم رضایت ایشان به امر علی الاصول خللی به مفاد عقد بیع واقعه که استیلای بر آپارتمان منظور در پی آن حاصل آمده وارد نخواهد گشت و ثالثا: رای داوری مورخ 20/10/1390 افزون بر آنکه موخر به بیع نامه 102982-26/8/90 به منصه ظهور رسیده وفق فحوای شق اخیر ماده 7 متمم شماره 5
قرارداد مشارکت در ساخت منعقده با وصف عدم التفات متعاقدین بدان هکذاء منشا اثر و مخل حقوق مکتسبه ثالث نمی نماید بدینسان با تمسک جستن به قواعد فقهیه اصاله اللزوم واصاله الصحه مادتین 219-223 قانون مدنی و مستفاد از ماده 308 قانون اخیر الذکر و ماده 197
قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب سال 79 دادگاه با غاصبانه قلمداد ننمودن تصرفات تکوین یافته خوانده حکم بر بطلان دعوی اصدار و اعلام می نماید. رای صدور یافته حضوری تلقی شده و در خلال بیست روز از هنگام ابلاغ قابلیت تجدیدنظرخواهد داشت.
دادرس شعبه 178 دادگاه عمومی تهران ـ احمدی شهربابک