صرف استفاده از ملک هم جوار به عنوان حق عبور و مسیر تردد به منزل مسکونی در طی سالیات متمادی موجد حق برای شخص در جهت استمرار استفاده نیست.

در خصوص دادخواست تقدیمی آقای ذ.الف. به طرفیت آقای ع.م.ع. و آقای ح.ع. به خواسته خواسته رفع مزاحمت و رعایت و اجازه حق عبور برای ملک خواهان شرح دادخوست احتراما به استحضار می رساند اینجانب مالک یک قطعه زمین با بنای احداثی در آن به پلاک ثبتی.. . بخش.. . تهران می باشم نظر به اینکه در مجاورت ملک بنده زمین خالی و فضای سبز می باشد و از ملک بنده درب به سمت زمین خالی باز می شود که از قبل بوده است حال شهرداری زمین خالی را به خوانده دوم واگذار کرده و جواز ساخت آن را نیز صادر کرده است و دستور مسدودی درب مشرف به زمین خالی را داده در حالی که این درب از قبل بوده است و بنده نیز در ملاقات با شهردار تقاضای خرید آن را جهت رفع مزاحمت احتمالی آینده نموده بودم ولی جوابی نگرفتم و ملک خوانده سوم نیز که در مجاورت ملک بنده می باشد طبق روال سابق باید به بنده حق عبور دهد علی هذا تقاضای رسیدگی و صدور حکم مبنی بر رفع مزاحمت و رعایت حریم درب بنده توسط خوانده اول و دوم و اجازه حق عبور توسط خوانده سوم را دارم. آدرس ملک : تهران-.. .-... ضمنا ملک فوق دارای سابقه رسیدگی در شعبه 151 دادگاه عمومی حقوقی تهران می باشد دادگاه وقت رسیدگی تعیین. طرفین دعوت نسخه ثانی دادخواست و ضمایم جهت ابلاغ به خوانده ارسال اخطاریه وقت رسیدگی در موعد به طرفین ابلاغ و اعاده و پیوست می باشد. دادگاه در وقت مقرر تشکیل خواهان حاضر شده است اظهار داشته خواسته به شرح دادخواست تقدیمی است تقاضای رسیدگی و محکومیت خوانده به شرح خواسته داریم. نظر به اینکه ملک خواهان قریب سی سال است بدین صورت می باشد و اکنون با جواز ساخت خصوص ملک مقابل با احداث آن درب ملک خواهان مسدود خواهد شد و شهرداری در صدور جواز ساخت بایستی حق خواهان را لحاظ می نمود و خوانده دوم نیز با خواهان در ملک بطور مشاعی مالک هستند و خواندگان در قبال دعوی مطروحه دفاع و ایراد موثری که خلاف ادعای خواهان را ثابت نماید به دادگاه ارایه و ابراز نداشته و اقرار به این دارند که خواهان مالک رسمی ملک است و با احداث بنا در ملک مجاور درب منزل ایشان مسدود خواهد شد و حق العبورخواهان مسلم است و سی سال است که بدین صورت استفاده شده است و سبق تصرف دارد و عقلا و عملا هم کار دیگری نمی تواند انجام دهد و با احداث ساختمان در ملک مجاور خواهان در منزل خود محبوس خواهد شد و دفاع موثری بعمل نیاورده است و دلیل عدم حقانیت خواهان را اعلام نکرده اند لذا دعوی خواهان وارد و ثابت می باشد و به استناد مواد 1257 قانون مدنی مصوب 1307 و مواد 198 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 حکم به محکومیت خواندگان به راه عبورخواهان صادر و اعلام می گردد رای صادره حضوری محسوب و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد* خصوص دعوی خواهان به طرفیت شهرداری تهران نظر به اینکه شهرداری راه عبور خواهان را مسدود نکرده است لذا دعوی به کیفیت مطروحه صحیح نبوده و غیرمسموع تشخیص می باشد به استناد مواد 2 و 197 و 84 و89 قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد دعوی ( عدم استماع دعوی) خواهان علیه شهرداری صادر و اعلام می دارد قرار صادره ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران خواهد بود. اگر خواهان به تصمیم شهرداری خصوص جواز ساخت صادره اعتراض دارد به دیوان عدالت اداری می تواند مراجعه نماید.
رییس شعبه 151 دادگاه عمومی حقوقی تهران - داودآبادی

آن قسمت از دادنامه تجدیدنظر خواسته به شماره 9309970231600861 مورخ 1393/9/9 صادره از شعبه 151 دادگاه عمومی حقوقی تهران که بر محکومیت تجدیدنظرخواه ع.م. با وکالت م.ق. به تجویز راه عبور اشعار دارد مخالف قانون و مقررات موضوعه بوده و اعتراض به شرح لایحه اعتراضیه وارد و مستوجب نقض آن می باشد زیرا که اولا حق عبور از زمره حقوق ارتفاقی بوده که شخص در ملک دیگری داشته که اصدار حکم بر استفاده از این حق مستلزم تصریح در سند رسمی می باشد این در حالیست که در دوسیه مطمح نظر تجدیدنظرخواه دارای مالکیت مشاعی نسبت به پلاک ثبتی.. .. واقع در بخش.. تهران بود که در جوار پلاک ثبتی تحت تملک تجدیدنظرخواه به شماره.. .فرعی از.. . اصلی واقع در بخش هفت تهران واقع شده است که در اسناد هیچ یک از متداعیین پرونده اشارتی به حقوق ارتفاقی نشده است و استفاده از ملک دیگری منوط به استیذان مالک بوده که تجدیدنظرخواه دلیلی بر استیذان مالک به دادگاه ارایه ننموده است. ثانیا صرف استفاده در طی سالیان متمادی از ملک همجوار به عنوان حق عبور و مسیر تردد به منزل مسکونی موجد حق برای شخص در جهت استمرار استفاده نبوده و نمی باشد. ثالثا پلاک ثبتی متعلق به تجدیدنظرخواه دارای شماره ثبتی علی حده بوده که با اخذ مجوز از شهرداری در مقام استیفاء منفعت از مایملک خود برآمده است که باز نمودن درب حیاط از ناحیه تجدیدنظرخوانده در ملک موصوف در تعارض با حقوق مالکانه مالک می باشد از این رو دادگاه با قبول لایحه اعتراضیه و با استناد به قسمت اول از ماده 358 از قانون آیین دادرسی مدنی ضمن نقض دادنامه معترض عنه حکم بر بطلان دعوی تجدیدنظرخواه نسبت به مشارالیه صادر و اعلام می نماید لیکن آن قسمت از دادنامه تجدیدنظر خواسته که بر الزام تجدیدنظرخواه ح.ع. (که اشتباها در دادنامه ح.ع. قید شده است) با وکالت ب.ب. به تجویز حق عبور اشعار دارد مآلا موافق قانون و مقررات موضوعه بوده و اعتراض به شرح لایحه اعتراضیه وارد نبوده و متضمن جهت موجه در نقض آن نمی باشد زیرا که علاقه مالکیت متداعیین پرونده (ح.ع. و ذ.الف.) نسبت به پلاک ثبتی.. .. واقع در بخش.. . تهران به نحو اشاعه بوده و هریک از آنان در جزء جزء ملک شریک بوده و صرف ساخت و ساز آنان در ملک موصوف بدون رعایت ضوابط شهرسازی مانع از استیفاء حق تجدیدنظرخوانده نبوده و لزوما می بایست معبر تجدیدنظرخوانده از داخل پلاک ثبتی تحت تملک آنان بوده و احداث غیر قانونی واحد مسکونی از ناحیه مالکین سابق و ایادی ماقبل تجدیدنظرخواه مسقط حق تجدیدنظرخواه نمی باشد از این رو دادنامه تجدیدنظر خواسته در این قسمت که بر همین اساس صادر گردیده خالی از هرگونه ایراد و اشکالی بوده و دادگاه ضمن رد درخواست تجدیدنظرخواهی مستندا به قسمت اخیر ماده 358 از قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی دادنامه معترض عنه را تایید و استوار می نماید. رای صادره حضوری و قطعی است.
رییس و مستشار شعبه 18 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
امانی شلمزاری - کریمی