در خصوص دادخواست خواهان خانم م.ق. فرزند م. با وکالت خانم ز.ج. به طرفیت آقای ح.م. فرزند ر. به خواسته مطالبه نفقات معوقه از تاریخ 3/89 لغایت صدور حکم با جلب نظر کارشناس بدین شرح که حسب محتویات پرونده و صورتجلسه مورخ 18/4/91 (وقت رسیدگی مذکور در جریان رسیدگی به ماهیت پرونده با توجه به تغییر رییس شعبه 254 تعیین گردیده است) زوجین در تاریخ 18/3/89 به عقد یکدیگر درآمده و حسب اظهارات زوجه از تاریخ عقد مادام ایشان به منزل من می آمدند و یا این که من به منزل زوج می رفتم تا اینکه در تاریخ 5/5/89 زندگی مشترک را رسما شروع کردند زوجه در ادامه اظهار داشتند به دلیل وجود پاره ای اختلافات در تاریخ 1/10/89 ایشان مرا کتک زده و از منزل بیرون کردند و در این مدت (از تاریخ عقد) خودم مخارج زندگی را تامین کردم و بعد از این تاریخ چندین بار به منزل مشترک مراجعه کردم ولی زوج مرا نپذیرفت هشت شب مورخ 29/10/89 همسایه به من زنگ زدند که زوج قفل منزل را عوض می کند 30/10/90 همسایه تماس گرفت و گفت زوج زنی را به منزل آورده است به آنجا رفتم و در زدم و با پلیس 110 تماس گرفتم ضمنا و قبل از 30/10/89 از زوج تحت عنوان ارتباط نامشروع شکایت کرده بودم و قاضی بنا به دلایلی ایشان را تبریه کرد. زوج در تاریخ 15/4/90 منزل خود را تغییر داده و آدرس جدید را به من ندادند و به دروغ گفتند منزل پدرش است ضمنا از تاریخ 23/11/89 بابت تخریب حکم جلب ایشان را داشتم. زوج در پاسخ دفاعی اظهار داشتند زوجه در تاریخ 1/10/89 بدون درگیری منزل مشترک را ترک کردند و از تاریخ عقد لغایت فوق
نفقه زوجه پرداخت گردیده است ولیکن بعد از خروج به راحتی به منزل رفت و آمد داشتند و مرا تهدید می کردند که برایم دردسر ایجاد می کنند و چون می ترسیدم که ایشان چیزی داخل خانه من بگذارد و بعد به من تهمت ناروا بزند لذا قفل را عوض کردم که بلافاصله همسایه ها به ایشان خبر دادند و ایشان با پلیس 110 تماس گرفت داد و بیداد می کرد تهمت ناروا زد و حتی پلیس 110 داخل منزل شد ولی کسی را ندید. زوجه لوازم شخصی خود را از خانه برداشت و تا یازده شب درب منزل ما کشیک مرا می داد. در تیر ماه 1390
قرارداد اجاره پایان یافت و در منزل پدر مستقر شدم و ایشان باز درب منزل ما می آمد با همسایه ها صحبت می کرد و موجب ناراحتی می شد. دادگاه نظر به مراتب فوق و محتویات پرونده بدوا با احراز رابطه زوجیت در تاریخ های مورد درخواست زوجه با عنایت به اینکه اولا:- از تاریخ عقد لغایت 5/5/89 که زوجین رسما زندگی مشترک را شروع می کنند به منزل یکدیگر رفت و آمد داشته و زوجه در این فاصله زمانی باردار شده است بنا براین وجود ارتباط بین آنها اماره قضایی دال بر پرداخت نفقات زوجه بوده و چنانچه زوجه نیز در این مدت خرج و هزینه ای در منزل کرده باشد این امر حمل بر عدم پرداخت
نفقه از ناحیه زوج نمی گردد و از طرفی خواهان دلیل و مدرکی که مثبت ادعای وی مبنی بر عدم پرداخت
نفقه باشد ارایه ننموده است و در خصوص تاریخ های 5/5/89 لغایت 1/10/89 که زوجین زندگی مشترک داشته اند نظر به فقدان دلیل از ناحیه زوجه خواسته وی را وارد ندانسته و همچنین از تاریخ 1/10/89 لغایت تاریخ وقوع
طلاق با عنایت به اینکه برای دادگاه محرز گردید زوجه به اختیار منزل مشترک را ترک نموده و بعد از ترک منزل طرح پرونده های متعدد کیفری علیه زوج مبنی بر رابطه نامشروع و تخریب اماره ای است بر تشدید اختلاف بین زوجین و عدم تمایل زوجه به بازگشت زندگی مشترک و هر چند با وجود چنین اختلافاتی زوج قفل منزل را عوض نمود ولیکن صرف نظر از آن هیچ نشانه و اماره ای که حکایت از تمایل زوجه به بازگشت زندگی مشترک باشد و یا اقدامی که باعث ترمیم و بهبودی رابطه زوجین گردد محرز نگردید. لذا خواسته خواهان را وارد ندانسته مستندا به ماده 197
قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی و ماده 1257
قانون مدنی حکم به رد دعوی خواهان صادر می نماید. خواهان مکلف است هزینه دادرسی را برابر نظریه کارشناس ابطال نماید. رای دادگاه حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محکمه تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 254 دادگاه عمومی خانواده تهران- میری