رای قضایی شماره 9109970907900445

رای قضایی شماره 9109970907900445

مجموعه کامل آرای قوه قضاییه

رای قضایی شماره 9109970907900445


شماره دادنامه قطعی:
9109970907900445

تاریخ دادنامه قطعی:
1391/11/29

گروه رای:
کیفری

نوع مرجع:
شعبه دیوان عالی کشور

عنوان رای:
مرجع تشخیص اراضی زراعی و باغ ها

پیام رای:
تنها مرجع تشخیص اراضی زراعی و باغ ها وزارت جهاد کشاورزی است و قرار گرفتن زمین کشاورزی و باغ در حریم صدمتری راه آن را از کاربری مربوطه خارج نمی نماید.

رای خلاصه جریان پرونده
حـــسب محتویات اوراق منضم به کلاسه پرونده 91099800020109924 شعبه 19 دیوان عالی کشور آقایان ع.س. و ع.م. به اتهام تغییر کاربری اراضی و باغات مورد تعقیب دادسرای عمومی ارومیه قرار گرفته اند و به موجب شماره دادنامه 85/1133 شعبه 110 دادگاه عمومی جزایی آنان را به اتهام 3856 متر مربع تغییر کاربری به استناد مواد 2 و 3 قانون حفظ کاربری اراضی و باغات مصوب 1374 هر یک به پرداخت پنج میلیون ریال جزای نقدی و مشترکا به پرداخت ششصد و هفتاد و هشت میلیون و ششصد و پنجاه و شش هزار ریال به عنوان عوارض هشتاد درصد قیمت زمین با کاربری جدید محکوم گردیده اند. این رای پس از اعتراض محکوم علیهما به شرح رای شماره 86/348 تایید گردیده است. آقای م.چ. در تاریخ 6/9/90 از رای محکومیت محکوم علیهما درخواست اعاده دادرسی نموده که پرونده به دیوان عالی کشور ارسال به شعبه 19 ارجاع گردید. این شعبه حسب شماره دادنامه 900997090790034 مورخ 28/10/1390 با این استدلال «تحصیل مجوز برای احداث بنا از وزارت راه در اراضی تا 100 متر از حریم راه ها و راه آهن علی الاطلاق است. اعم از آنکه زمین دارای کاربری زراعی و باغ باشد یا نه و در صورتی که زمینی دارای کاربری زراعی باشد مشمول قانون تغییر کاربری زراعی و باغات نیز می باشد. مضافا آنکه تحصیل اجازه از وزارت راه برای احداث بنا دلالت بر مالکیت آن ندارد درخواست اعاده دادرسی را رد کرده است. اینک مجددا آقایان ع.س. و ع.م. طی لایحه دو صفحه ای تقدیمی نسبت به شماره دادنامه 348 مورخ 15/2/86 صادره از شعبه 4 دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی درخواست اعاده دادرسی نموده و مرقوم داشته.. . 1- اراضی داخل در حریم قانونی موضوع ماده 17 قانون اصلاح قانون ایمنی راه ها و راه آهن مصوب 1379 از شمول قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغات خارج می باشند. مستحدثات در محل متنازع فیه نیز وفق نظریه کارشناسی انجام شده به شماره 383 مورخ 23/8/85 داخل در حریم قانونی موضوع ماده 17 مذکور می باشد. بنابراین موضوع پرونده ارتباطی به اداره شاکی ندارد و اداره شکایت کننده ذی نفع در محل نیستند. 2- دلیل امر مذکور وجود بخشنامه شماره 32823/20 مورخ 17/9/87 وزارت جهاد کشاورزی و بخشنامه 66356/11 مورخ 3/10/87 راه ترابری می باشد... . 3- آراء صادره پیوستی به شماره های 800182-11/2/90 شعبه 15 دادگاه تجدیدنظر و 6301590 صادره در پرونده 87/2700089/9ت و 216-24/2/88 صادره در پرونده 1886/87/102ک و 9009974412200293-18/3/90 صادره پرونده 891344 شعبه 102ک نشانگر غیر قانونی بودن محکومیتمان می باشد... . 4- مستحدثات ما در سال 1384 احداث گشته قانون اصلاح قانون حفظ کاربری مصوب 1/8/1385 از تاریخ 19/9/85 لازم الاجرا شده.. . عطف به ماسبق نمی شود... . 5- در خصوص مستحدثات ما ماده 100 شهرداری اعمال شده.. . محکوم به پرداخت جریمه گشته ایم؛ جرایم و عوارض ناشی از حکم ماده 100 شهرداری را حسب مداراک پیوست تقسیط بندی و به تقسیط پرداخت می کنیم... . 6- نهایتا بنا به مراتب.. . اعاده دادرسی را تقاضامندیم... . به هرحال پرونده به دیوان عالی کشور ارسال به شعبه 19 ارجاع شده است. کلیه محتویات پرونده به هنگام شور قرایت می شود.

رای شعبه دیوان عالی کشور
به موجب تبصره 2 ماده 1 قانون اصلاحی مصوب 1385 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها تنها مرجع تشخیص اراضی زراعی و باغ ها وزارت جهاد کشاورزی است که در این مورد علیه محکوم علیهما شکایت نموده است و بخشنامه استنادی متقاضیان شماره 33833/20-17/9/87 گذشته از آنکه نمی تواند مغایر قانون باشد مربوط به اراضی واقع بعد از حریم راه ها است و قرار گرفتن زمین کشاورزی و باغ در حریم صدمتری راه آن را از کاربری مربوطه خارج نمی نماید. لذا درخواست رد می شود.
رییس شعبه 19 دیوان عالی کشور ـ مستشار
فاتحی ـ کریمی

قاضی:
فاتحی , کریمی

منبع
سامانه ملی آرای قضایی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM