رای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور
ماده 284 قانون اصلاح موادی از قانون آیین دادرسی کیفری مصوب شهریور ماه 1361 در مورد قطعی بودن احکام دادگاه های بدوی کیفری به مستفاد از مستثنیات مصرحه در این ماده ظهور در احکام ماهوی به معنای اخص کلمه دارد که بر تعیین مجازات یا برائت صادر میشود لیکن مقنن در ماده 180 قانون آیین دادرسی کیفری به تصمیماتی که دادگاه های کیفری از جمله در پرونده های منع پیگرد به علت عدم وقوع جرم اتخاذ می نماید عنوان رای اطلاق نموده که در خصوص و مورد افاده حکم ماهوی را نمی کند و این نوع آراء به صراحت ماده 180 قانون مارالذکر قابل رسیدگی فرجامی تشخیص می شود. بنابراین رای شعبه 11 دیوان عالی کشور صحیح و منطبق با موازین قانونی تشخیص می شود.
این رای بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328 برای شعب دیوان عالی کشور و برای دادگاه ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.
هیات عمومی دیوان عالی کشور