1- در خصوص احوال شخصیه اتباع افغانی مقیم کشور ایران با توجه به قانون موافقت نامه همکاری قضایی بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اسلامی افغانستان مصوب 1388 مجلس شورای اسلامی و مستندا به مواد 7 و 963 قانون مدنی مصوب 1307 و اصلاحات و الحاقات بعدی افراد مزبور تابع قوانین کشور متبوع خود (و در صورت اختلاف تابعیت زوجین تابع دولت متبوع شوهر) می باشند؛ مگر اینکه اشخاص یادشده پناهنده محسوب شوند که در این صورت طبق قانون کنوانسیون مربوط به وضع پناهندگان و پروتکل الحاقی آن مصوب 25/3/55 احوال شخصیه پناهنده تابع قوانین کشوری است که در آنجا اقامت دارد. 2- قانون مربوط به کنوانسیون وین در خصوص پناهندگان و پروتکل الحاقی آن مصوب 1355 در مجموعه قوانین سال مذکور از صفحه 286 الی 305 درج گردیده و در ماده یک کنوانسیون مورد اشاره تعریف جامعی از پناهنده به عمل نیامده بلکه مصادیق آن اعلام و در  فصل دوم مقررات مربوط به پناهنده حقوق پناهنده تعیین گردیده و به موجب بند الف ماده 1 آئین نامه اجرایی ماده 180 تنفیذی قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران موضوع ماده 129 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب 14/2/1384 «پناهنده به شخصی اطلاق می گردد که به علت ترس موجه از اینکه به دلایل مربوط به نژاد یا مذهب ملیت یا عضویت در بعضی گروه های اجتماعی یا داشتن عقاید سیاسی تحت شکنجه قرار گیرد. در خارج از کشور محل سکونت عادی خود به سر می برد و نمی تواند و یا به علت ترس مذکور نمی خواهد خود را تحت حمایت آن کشور قرار دهد». برای احراز پناهندگی می توان از اداره کل اتباع بیگانه وزارت کشور استعلام نمود. /