مطابق ماده 250
قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 قرار تامین کیفری باید مستدل وموجه وبا نوع واهمیت جرم شدت مجازات ادله و اسباب اتهام احتمال فرار یا مخفی شدن متهم واز بین رفتن آثارجرم سابقه متهم وضعیت روحی و جسمی سن جنس شخصیت وحیثیت او متناسب باشد ونیز به موجب ماده 219 قانون فوق الذکرمبلغ وجهالتزام وجهالکفاله ووثیقه نباید در هرحال از
خسارت وارده به بزه دیده کمتر باشد ودر قسمت اخیر این ماده آمده است که چنانچه دیه یا
خسارت زیاندیده از طریق بیمه قابل جبران باشد با لحاظ مبلغ قابل پرداخت از سوی بیمه قرار تامین متناسب باید صادر شود. بنابراین بازپرس می باید با درنظر گرفتن جهات فوق الذکرمبادرت به صدور قرار تامینکیفری نماید وتعیین نوع و میزان قرار مذکور با بازپرس رسیدگیکننده به پرونده است که می تواند حسب مورد باتوجه به محتویات پرونده وتحقیقات معموله وعندالاقتضاء جلب نظر کارشناسی نسبت به صدور قرار تامین متناسب اقدام نماید واخذ نظریه کارشناسی دراین خصوص موضوعیت نداشته وصرف اظهار زیاندیده (شاکی) نیز کفایت نمینماید ودرهرحال تشخیص آن با مقام صادرکننده قرار تامین است.