احتراما با اجرائی شدن قانون آئین دادرسی کیفری مصوب1392 ابهاماتی در خصوص تخفیف و تشدید مجازات در مرحله تجدیدنظر وجود دارد از جمله سوالات ذیل الذکر که خواهشمند است دستور فرمائید در صورت صلاحدید نظریه مشورتی آن اداره کل اعلام که در استان مورد بهره برداری همه همکاران قضائی قرار گیرد. 1-در موارد ممنوعیت تشدید مجازات چنانچه دادگاه تجدیدنظر اعتقاد به نادرستی عنوان مجرمانه داشته باشد (مثلا بزه خیانت در امانت مقرر در حکم را کلاهبرداری یا اختلاس که مجازات مرکب دارند بداند) آیا ضمن پایبندی به ممنوعیت تشدید تکلیفی به اصلاح عنوان مجرمانه دارد یا اینکه بدون اصلاح عنوان مجرمانه و ضمن تذکر باید دادنامه را تایید کند؟ 2-در صورت برائت متهم و تجدیدنظرخواهی شاکی یا دادستان دادگاه تجدیدنظر محدودیتی در تعیین مجازات ندارد اما در صورت وجود اشتباه در حکم محکومیت اختیار دادگاه تجدیدنظر تا حد اصلاح حکم وافزایش آن تا حداقل مجازاتی است که قانون مقرر کرده است این دو گانگی چگونه قابل توجیه است.

1-با توجه به ماده 457 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 و اصلاحات و الحاقات بعدی و ملاک ماده 280 این قانون درفرضی که دادگاه تجدیدنظر عنوان اتهام احراز شده از سوی دادگاه بدوی را ناصحیح تشخیص دهد این امر از موارد اصلاح و تایید رای می¬باشد و اصلاح رای مزبور نسبت به رفتار مجرمانه و احراز بزهکاری متهم که اساس رای می¬باشد لطمه وارد نمی¬آورد و لکن با لحاظ ماده 458 قانون فوق¬الذکر دادگاه تجدیدنظر جز در موارد مشمول این ماده و حدود مذکور در آن حق تشدید مجازات محکوم¬علیه را نخواهد داشت. 2- صرف¬نظر از اینکه بیان حکمت وضع قوانین وظیفه این اداره کل نمی¬باشد در مواردی که شاکی یا دادستان نسبت به رای برائت تجدیدنظرخواهی می¬کنند؛ دادگاه تجدیدنظر در صورتی که تجدید نظرخواهی را وارد تشخیص دهد رای برائت صادره را نقض و مبادرت به رسیدگی و صدور حکم می¬نماید و بالطبع دادگاه تجدیدنظر پس از نقض رای بدوی در تعیین مجازات مطابق تشخیص خود عمل می¬کند؛ اما در موارد مشمول ماده 458 قانون آئین دادرسی کیفری 1392 دادگاه تجدیدنظر بدون نقض رای و با تایید اساس آن تنها آن را اصلاح می¬کند و علت تفاوت حکم این دو موضوع تفاوت در نقض و عدم نقض رای بدوی است.