2- مستفاد از مواد قانونی مربوط به قرار های تامین کیفری مذکور در فصل هفتم قانون آیین دادرسی کیفری 1392 از جمله مواد 217 و230 آن علی الاصول نتیجه عدم حضور متهمی که دارای کفیل یا وثیقه گذار است اخطار به کفیل یا وثیقه گذار جهت تحویل وی ظرف مهلت قانونی است؛ تصریح مقنن به امکان صدور دستور جلب همزمان محکوم علیه در ماده 500 این قانون که ناظر به محکوم علیه است و نیز تصریح ماده 345 به امکان جلب متهمی که در جلسه دادگاه حاضر نشده است مشروط به قید علت ضرورت حضور در احضاریه نشان دهنده اعتقاد مقنن به اصل مذکور و لزوم تصریح به استثناهای یاد شده است. بنابراین درصورتی که متهم دارای کفیل یا وثیقه گذار است و به رغم احضار در دادسرا حاضر نشود باید به کفیل یا وثیقه گذار اخطار شود تا وی را ظرف مهلت مقرر قانونی تحویل نماید. با این حال اصل سرعت در انجام تحقیقات مقدماتی و ملاک ماده 345 قانون فوق الذکر ایجاب می نماید هرگاه بازپرس حضور متهم را در روز و ساعت معین لازم بداند و یا به علت دیگری تاخیر در حضور وی را منافی انجام سریع تحقیقات یا موجب اختلال در روند آن بداند با قید این ضرورت و نتیجه عدم حضور جلب خواهد بود علاوه بر اخطار به کفیل یا وثیقه گذار می تواند دستور جلب متهم را نیز همزمان صادر کند. 3- با عنایت به مواد 369 و 385 قانون آیین دادرسی کیفری1392 در دادگاههای کیفری یک هرگاه پس از شروع محاکمه توسط دادگاه محاکمه به طول انجامد و دادگاه تنفس اعلام کند پس از تنفس نیز چون جلسه ادامه می یابد استعفای وکیل تعیینی یا عزل وکیل پذیرفته نمی شود.