نظر به این که وفق ماده 442 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال 1392 با اصلاحات و الحاقات بعدی در صورت عدم اعتراض افراد دارای حق اعتراض هر چند مقنن در نوشتن ماده فوق الذکر به ماده 443 قانون مذکور توجه ننموده و صرفا کلمه دادستان را قید نموده محکوم علیه می تواند ضمن اسقاط حق تجدیدنظرخواهی خود تقاضای تخفیف موضوع ماده مذکور را داشته باشد حال در جایی که دادگاه نخستین با این استدلال که دادستان از حکم صادره درخواست تجدیدنظرخواهی ننموده علی رغم تجدیدنظرخواهی شاکی مبادرت به اعمال تخفیف موضوع ماده مذکور می نماید پس از وصول پرونده به دادگاه تجدیدنظر جهت رسیدگی به تجدیدنظرخواهی شاکی تکلیف دادگه تجدیدنظر با رای اعمال ماده 442 قانون مرقوم که قطعی هم می باشد چیست؟ آیا دادگاه تجدیدنظر به لحاظ تجدیدنظرخواهی شاکی باید تصمیم اخیر دادگاه نخستین را لغم یا نقض یا چه تصمیم و واکنشی نسبت به آن باید اتخاذ نماید؟

در فرض سوال که دادگاه نخستین با اعتقاد به عدم تاثیر تجدید نظرخواهی شاکی خصوصی ماده 442 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 را اعمال کرده است چنانچه تجدید نظرخواهی شاکی خصوصی رد شده و رای صادره عینا تایید شود اجرای رای صادره مبنی بر تخفیف مجازات با اشکال قانونی مواجه نیست؛ همچنین در مواردی که اصل محکومیت تایید شده ولی نوع یا میزان مجازات تغییر می کند؛ برای رعایت حقوق مکتسبه متهم میزان تخفیفی که در مقام اجرای ماده 442 یاد شده اعمال شده است لحاظ خواهد شد.